Esas No: 2017/13815
Karar No: 2022/6047
Karar Tarihi: 07.04.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13815 Esas 2022/6047 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanığın Muzaffer Karataş isimli mükelleften aldığı 65.000 TL değerindeki 10 adet faturayı kopyalayarak kullandığı tespit edildi. İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nde dava açıldı ve mahkumiyet kararı verildi. Sanık tarafından yapılan ödemelerin muvazaalı olduğu anlaşıldı. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiğine karar verdi. Mahkeme kararı temyiz edildi ancak temyiz nedenleri yerinde görülmediği için hükmün onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya içeriğine göre; faturaları düzenleyen şirket ve mükelleflerden bazılarının faturalarının kopyalanmak suretiyle kullanıldığı, sanığın Haziran/2011 döneminde 65.000 TL değerinde 10 adet fatura aldığı Muzaffer Karataş isimli mükellef hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesinde dava açıldığı, mahkumiyet kararı verildiği ve kararın Dairemizce incelenerek kesinleştiği, suça konu faturaların ödemesine ilişkin çekleri tahsil eden ... ve ... isimli şahısların vergi denetmenine verdikleri beyanlarına göre, sanık tarafından yapıldığı iddia edilen ödemelerin muvazaalı olduğunun anlaşılması karşısında; Mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiş ve tebliğnamenin 1 numaralı bendindeki bozma görüşüne iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 08.07.2013 tarihli iddianamesi ile mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, “2011 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kamu davası açıldığı, temyize konu kararın gerekçesinde de sanığın sahte fatura kullandığı kabul edilmesine karşın, gerekçe kısmının bir bölümünde “sahte fatura tanzim ettiği” ve hüküm bölümünde "sanığın sübut bulan 2011 yılı vergi dönemine ilişkin sahte fatura düzenleyip kullandığı”, 43. maddenin uygulandığı bölümde ise “sanığın bu vergi döneminde birden fazla fatura tanzim edip” denilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 07.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
