Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/15422 Esas 2013/23255 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26.01.2012 gün ve 2011/6-2012/4 sayılı kararı bozan Daire’nin 24.04.2013 gün ve 2012/7592-2013/8078 sayılı kararı aleyhinde davalı-karşı davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davalının SATEN unsurlu markalarının müvekkilinin 1985 ve 1988 yıllarından beri tescilli olan çok tanınmış ÇBS SATEN ve SATEN markaları ile benzer olduğunu ileri sürerek, davalı markalarının iptali ile terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, boya sektöründe parlaklık derecesini ifade eden "Saten" ibaresinin tek başına tescilinin mümkün olmadığını, müvekkiline ait markalarda yeterli ayırt edici eklerin bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiş, karşılık davada ise karşılık davalıya ait (86151) ve (107887) nolu markaların iptalini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu asıl davada, iptali istenilen davalı markalarından (202890) nolu olan dışındaki üç markanın tescilinden itibaren 5 yılı aşkın bir süre geçtiğinden dava hakkının düştüğü, "saten" sözcüğünün dava tarihinden önce kimyevi ürünler boyacılık sektöründe parlaklık derecesini nitelendiren jenerik isme dönüştüğü, davacı-karşı davalının markasının jenerik isme dönüşmemesi için gerekli tedbirleri almadığı, bu nedenle kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı davanın ise kısmen kabulü ile davacı-karşı davalı adına tescilli 107887 nolu "SATEN" ibareli markanın hükümsüzlüğüne dair verilen kararın davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizin 24.04.2013 günlü ilamında açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalı yararına bozulmuştur.
Davalı-karşı davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı-karşı davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 50,45 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nun 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 19.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.