MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/03/2013 tarih ve 2011/326-2013/173 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, İtalyan Hava Kuvvetleri adına tescilli "AERONAUTICA MILITARE"markasının 30.01.2004 tarihinden itibaren münhasır lisans sözleşmesine dayanılarak müvekkili tarafından kullanıldığını, söz konusu markayı taşıyan ürünlerin 2005 yılından bu yana ürünlerin Türkiye"de Senpa Sentetik ve Pamuklu Entegre Giyim San. Tic. Tur. A.Ş."ye ürettirildiğini, davalının müvekkilinin lisans sahibi olduğu markanın birebir aynısını 25. ve 35. Sınıflarda kötüniyetli olarak kendi adına tescil ettirdiğini, dava konusu tescilin 556 KHK"nın 7/1-f ve 7/1-g maddeleri uyarınca da mümkün olmadığını ileri sürerek, davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının lisans belgesi bulunduğunu kanıtlaması gerektiğini, markalar hukukunda ülkesellik ve tescilde öncelik ilkelerinin geçerli olduğunu, müvekkili tescilinin daha eskiye dayandığını savunarak, davanı reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, "İtalyan Hava Kuvvetleri" anlamına gelen dava konusu markanın münhasıran kullanım hakkının 30.01.2004 tarihinde davacıya verildiği, davalı markasının 24.11.2008 tarihinden itibaren tescilli olduğu, davacının kullanımının davalı tescilinden önceye dayandığı, davalının dava konusu markayı sektörel tanınmışlığından faydalanmak amacıyla kötüniyetli olarak tiscil ettirdiği, markalar arasındaki ayniyetin idari ekonomik bağlantı düşüncesiyle iltibasa sebebiyet verdiği, aynı ve benzer ürünleri kapsadıkları, Paris Sözleşmesinin 2. mükerrer 6. maddesi, TRIPS 21. maddesi, 556 sayılı KHK"nın 7/1-g ve 42. Maddeleri uyarınca hükümsüzlük şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 19.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.