Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17663 Esas 2016/9387 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17663
Karar No: 2016/9387
Karar Tarihi: 22.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17663 Esas 2016/9387 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu davasında verilen hükmü incelerken, TCK'nin 53. maddesinin uygulanması sırasında Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının gözetilmesi gerektiğine karar vermiştir. Dosya kapsamına göre suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilse de, eylemin hangi saatte gerçekleştiği konusunda net bir kanıt olmadığından, \"şüpheden sanık yararlanır\" ilkesi gereği eylemin gündüz işlendiğinin kabulü yerine cezasından artırım yapılarak fazla cezaya hükmedilmiştir. Temyiz nedenleri sonucu hüküm bozulmuş ve TCK'nin 143. maddesi uyarınca sanığın cezası TCK'nin 142/1-b. maddesi uyarınca belirlenen hapis cezasından TCK'nin 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmiştir. Ayrıca, sanığın temyiz nedeniyle hükmün değiştirilmesi nedeniyle kazanılmış hakkı gözetilerek sonuç cezası olarak 3.333 TL adli para cezası ile cezalandırılması kararlaştırılmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri TCK'nin 53, 143, 142/1-b ve 62'dir.

17. Ceza Dairesi 2015/17663 E. , 2016/9387 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin saat 22.30 sıralarında evinin önüne arabasının kapılarını kilitleyerek bıraktıktan sonra istiharata çekildiği, ertesi günü ev sahibinin haber vermesi üzerine sabah saat 07.50 sıralarında olay yerine giderek arabasının arka camının sökülerek içinden suça konu malzemelerin çalındığını anlaması karşısında hırsızlık suçunun gece işlendiği tüm dosya kapsamından anlaşılamaması nedeniyle "şüpheden sanık yararlanır" ilkesi gereği eylemin gündüz işlendiğinin kabulü yerine TCK"nın 143. maddesi uyarınca cezasından artırım yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle TCK"nın 143. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılıp yerine “TCK"nın 142/1-b. maddesi uyarınca belirlenen hapis cezasından TCK"nın 62 maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak cezasının 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesine, ancak CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sonuç ceza yönüyle kazanılmış hakkı gözetilerek sanığın sonuç olarak 3.333 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmü DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.