MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, dava dışı borçluya ait menkul malların satışından sonra düzenlenen sıra cetvelinde birinci sırada yer alan bonoya dayalı davalı alacağının muvazalı olduğunu ileri sürerek, sıra cetvelinin iptaline karar verilemesini talep etmiştir.
Davalı vekili, alacağın gerçek olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava dışı borçluya ait ticari defterlerin usulüne uygun tutulmadığı, 2007 yılı defterlerinin 1-72. sayfalarının önce işlendiği, bu ilk işlenme sırasında takip alacaklısı ile ilgili herhangi bir kayıt bulunmadığı ancak 31.12.2007 tarihinden sonra bu sayfaların iptal edilerek yeniden işlendiği, yeniden işlenme sırasında borç para karşılığı alınan açıklamalı 04.07.2007, 25.07.2007 tarihli, 25.000,00 "er TL olmak üzere toplam 50.000,00 TL ve ayrıca tekrar işlenen kayıtlardan 30.08.2007 ve tarihli kayıtta ise, 30.10.2007 vadeli senet açıklaması ile 100.000,00 TL senet karşılığının borçtan düşüldüğü, ayrıca yine borç karşılığı alınan açıklaması ile tekrar 30.08.2007 tarihinde 50.000,00 TL borçlandırılmış ise de defterlerdeki ilk işlenmede bu hususların belirtilmediği ve ispat yükü davalı alacaklıda olmasına rağmen alacağının gerçek alacak olduğunu da ispatlayamadığı ve alacakla ilgili yazılı bir belge ibraz edemediği, her zaman düzenlenmesi mümkün olan bononun alacağın varlığının tek başına kanıtı olamayacağı gerekçesiyle, davanın kabulü ile, sıra cetvelinde davalıya ayrılan paydan öncelikle davacı alacağının karşılanmasına, artan tutar olursa davalıya bırakılmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, muvazaa iddiasına dayalı sıra cetveline itiraz davasıdır. Muvazaa nedenine dayalı sıra cetveline itiraz davalarında iddia, kural olarak, borçlu ile davalı alacaklının anlaşmalı (muvazaalı) biçimde borç ilişkisi oluşturarak, diğer alacaklılardan mal kaçırma amacı güttükleri noktasındadır. Bunun için muvazaalı muamelenin borçlandırıcı işleme göre yapıldığı tarih önem taşır. Muvazaa iddiasına dayalı sıra cetveline itiraz davalarında ispat yükü davalı alacaklıdadır. Davalı, alacağının varlığını ve miktarını takipten önce düzenlenen belgeler ve usulüne uygun diğer belgelerle ispatlamalıdır. Muvazaadan söz edilebilmesi için,
kural olarak, muvazaalı olduğu ileri sürülen alacağın, kendisinden mal kaçırıldığı iddia edilen alacaktan daha sonra veya yakın tarihlerde doğmuş olması, diğer anlatımla kural olarak muvazaalı tasarrufun, diğer alacaklı lehine yapılan borçlandırıcı işlemden sonraki tarihi taşıması gerekir. Somut olayda, davalı taraf, bonoya dayalı olarak 12.02.2008 tarihinde icra takibine başlamış olup, dava tarihinde yürürlükte olan HUMK"nın 299. maddesine göre, bononun düzenlenebileceği en son tarih budur. Davacı yanın takip dayanağı çeklerinin keşide tarihleri, 15.08.2008, 25.07.2008, 12.09.2008 olup, davalı alacağının, davacı alacağından önce doğduğu, sonraki tarihli alacağa muvazaa yaratılamayacağının kabulü ile davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yanılgılı gerekçe ile hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.12.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.