Çocuğun basit cinsel istismarı - eziyet - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8881 Esas 2014/5983 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 5 - 2010/330898
MAHKEMESİ : Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20.05.2010
NUMARASI : 2010/155 Esas, 2010/542 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, eziyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü :
Mağdure vekiline CMK.nın 238/2. maddesi uyarınca davaya katılmak isteyip istemediği sorulmamış isede;
CMK.nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, suçtan zarar gören mağdure ve velâyet hakkına sahip olan dedesi, mahkemede alınan beyanlarında sanıktan şikâyetçi olmamışsa da, zorunlu vekilin sanığın cezalandırılmasını isteyip mahkemece verilen hükümleri temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, Sanığın mağdurenin halası olması, karar tarihinde mağdurenin yaşının 15 den küçük olması ve aradaki menfaat çatışması nazara alınarak, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere mağdurenin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdure E.. Ö.."ün davaya katılmasına ve zorunlu vekil Av. S.. S.."in katılan vekili olarak kabul edilmesine karar verilerek yapılan incelemede;
Katılanın, kollukta alınan 25.12.2009 tarihli beyanında, halası olan sanığın cinsel organına parmaklarını soktuğunu belirtmesi, 05.01.2010 tarihinde Cumhuriyet Savcılığında alınan ifadesinde ise, sanığın ocakta ısıttığı bıçağın
ucuyla cinsel organını yaktığını bildirmesi karşısında, sanığın eyleminin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu oluşturabileceği nazara alınarak, bu suçla ilgili yargılama yapma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile bağlantı nedeniyle diğer suça bakma görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilerek, 5235 sayılı Kanunun 11 ve 12 ile CMK.nın 4 ve 5. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesi gerektiği halde, yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.