Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/18664 Esas 2022/4807 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı'nın, kenevir ekme suçundan sanık ... hakkındaki ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 30/09/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında, 21/06/2005 tarihli kenevir ekme suçundan yapılan soruşturma sonunda, ... Cumhuriyet Başsavcılığının 05/12/2005 tarihli ve 2005/27904 soruşturma, 2005/7304 esas, 2005/471 sayılı iddianamesi ile 2313 sayılı Kanun’un 23/son, 5237 sayılı TCK’nın 58 ve 54. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle ... 3. Ağır Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,
2- ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/05/2006 tarihli ve 2005/481 esas, 2006/252 sayılı kararı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nın 191/1. maddesi gereğince teşdiden 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK’nın 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, ayrıca TCK’nın 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, sanığın kararı temyiz ettiği,
3- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 01/10/2009 tarihli ve 2008/6668 esas, 2009/9960 sayılı ilamı ile; 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması uygulaması olanaklı hale geldiğinden, yasal koşulların oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucunda göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu nedeniyle hükmün diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verildiği,
4- Bozmadan sonra, ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 04/02/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı kararı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nın 191/1. maddesi gereğince teşdiden 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca TCK’nın 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın sanık müdafiine 17/02/2010 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilerek 25/03/2010 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği,
5- ... Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce yükümlülüklerine uymadığının bildirilmesi üzerine, ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/10/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı ek kararı ile; tedbire uymadığından 1 yıl 6 ay hapis cezasının aynen infazına karar verildiği, sanığın ek kararı temyiz ettiği,
6- Dairemizin 28/03/2014 tarihli ve 2013/1340 esas, 2014/2136 karar sayılı ilamı ile; kararın itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle dosyanın incelenmeksizin iadesine karar verilmesi üzerine; itirazı inceleyen mercii ... 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/06/2014 tarihli ve 2014/217 değişik ... sayılı kararı ile, ancak uyuşturucu madde kullanmak suçundan tedavi ve denetimli serbestlik kararı verilebileceği, kenevir ekme suçundan tedavi ve denetimli serbestlik kararı verilemeyeceği gerekçesiyle aynen infaza ilişkin ek karara yapılan itirazın kabulüne, ek kararın kaldırılmasına karar verildiği,
7- Mercii kararı üzerine, ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/01/2015 tarihli ve 2014/364 esas, 2015/33 sayılı kararı ile; 2313 sayılı Kanun’un 23/son maddesi
gereğince teşdiden 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapılarak 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek sonuç olarak 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık müdafiinin kararı temyiz ettiği,
8- Dairemizin 14/11/2019 tarihli ve 2019/3941 esas, 2019/7272 sayılı ilamı ile, temyizin süresinden sonra olduğu gerekçesiyle temyiz isteğinin reddine karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun'a muhalefet suçundan sanık ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1-2. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında aynı Kanun'un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/05/2006 tarihli ve 2005/481 esas, 2006/252 sayılı kararının Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 01/10/2009 tarihli ve 2008/6668 esas, 2009/9960 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip yeniden yapılan yargılama sonucunda, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1-2. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Benzer bir konuya ilişkin olarak Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 14/11/2019 tarihli ve 2019/3941 esas, 2019/7272 karar sayılı ilâmında, "..Kesinleşen bir hüküm, ancak yargılamanın yenilenmesi veya sonradan yürürlüğe giren ve sanık lehine olan kanun gereğince uyarlama yapılması veya Yargıtay tarafından kanun yararına bozulması ya da kanunun açık bir hükmü gereğince değiştirilebilir. Böyle bir durum olmadan, mahkemenin daha önce verdiği hükmü değiştirmesi ya da ortadan kaldırıp yeni bir hüküm kurması halinde, hukukî geçerliliği olmayan bu hüküm yok hükmündedir.." şeklinde belirtildiği üzere, sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmadığının ihbar edilmesi üzerine 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 1-2. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının aynen infazına ilişkin ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/10/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı ek kararına yapılan itirazın sanık hakkında hint keneviri ekme suçundan dolayı tedavi ve denetim serbestlik tedbiri uygulanamayacağından bahisle kabulüne, anılan kararın kaldırılmasına dair ... 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/06/2014 tarihli ve 2014/217 değişik ... kararı üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda, sanığın 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanunu'nun 23/son ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/01/2015 tarihli ve 2014/364 esas, 2015/33 sayılı kararının hukuki dayanaktan yoksun ve yok hükmünde olduğu gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, kendisi tarafından kullanılmak üzere uyuşturucu veya uyarıcı madde etkisi doğuran bitkileri yetiştirdiği kabul edilen sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1-2. cümlesi gereğince, 1/1. cümlede öngörülen cezaya hükmedilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sadece uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan veya kullanmak için bu maddeleri satın alan, kabul eden veya bulunduran kişiler hakkında uygulanma olanağı bulunan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2-5. fıkralarında öngörülen denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına da karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ... hakkında, 21/06/2005 tarihli kenevir ekme suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/05/2006 tarihli ve 2005/481 esas, 2006/252 sayılı kararı ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1-2. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında aynı Kanun'un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, TCK’nın 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 01/10/2009 tarihli ve 2008/6668 esas, 2009/9960 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını takiben yeniden yapılan yargılama sonucunda, ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1-2. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
Kesinleşen bir hüküm, ancak yargılamanın yenilenmesi veya sonradan yürürlüğe giren ve sanık lehine olan kanun gereğince uyarlama yapılması veya Yargıtay tarafından kanun yararına bozulması ya da kanunun açık bir hükmü gereğince değiştirilebilir. Böyle bir durum olmadan, mahkemenin daha önce verdiği hükmü değiştirmesi ya da ortadan kaldırıp yeni bir hüküm kurması halinde, bu hüküm hukuki değerden yoksundur. Açıklanan nedenlerle, sanığın denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmadığının ihbar edilmesi üzerine 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 1-2. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının aynen infazına ilişkin ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/10/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı ek kararına yapılan itirazın sanık hakkında kenevir ekme suçundan dolayı tedavi ve denetim serbestlik tedbiri uygulanamayacağından bahisle kabulüne, anılan kararın kaldırılmasına dair ... 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/06/2014 tarihli ve 2014/217 değişik ... kararı üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda, sanığın 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanunu'nun 23/son ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/01/2015 tarihli ve 2014/364 esas, 2015/33 sayılı kararının hukuki değerden yoksun olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1- 21/06/2005 tarihinde, güvenlik güçlerince sanığın tarlasında, buğday bitkisi arasında boyları 10-15 cm ile 90-100 cm arasında değişen 1398 kök kenevir bitkisinin ele geçirildiği olayda;
08/07/2005 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5377 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile; 01/06/2005 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1. fıkrasında yer alan “Kendisi tarafından kullanılmak üzere uyuşturucu veya uyarıcı madde etkisi doğuran bitkileri yetiştiren kişi bu fıkra hükmüne göre cezalandırılır” hükmünün fıkradan çıkarıldığı, yine maddenin ikinci fıkrası “Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan kişi hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunur” biçiminde iken 5377 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile ikinci fıkrada yapılan değişiklik ile, “Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan kişi hakkında, tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine; kullanmamakla birlikte, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alan, kabul eden veya bulunduran kişi hakkında, denetimli serbestlik tedbirine hükmolunur.” düzenlemesinin getirildiği dikkate alınarak,
Suç tarihinde yürürlükte bulunan (01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1-2. cümlesinde kendisi tarafından kullanılmak üzere uyuşturucu veya uyarıcı madde etkisi doğuran bitkileri yetiştiren kişinin cezalandırılacağının düzenlendiği, sanığın ekmiş olduğu kenevir bitkisinin 1398 kök olduğu, kök sayısı itibariyle
ekilen kenevirlerin kendi ihtiyacını aşan nitelikte ve sayıda olduğu anlaşıldığından; sanık hakkında, kazanılmış hakkının saklı tutulması suretiyle 2313 sayılı Kanun’un 23/son maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi kanuna aykırıdır.
2- Kabule göre de;
Dosya kapsamına göre, kendisi tarafından kullanılmak üzere uyuşturucu etkisi doğuran bitkileri yetiştirdiği kabul edilen sanık hakkında, suç tarihinden sonra 08/07/2005 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 5377 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılan 5237 sayılı TCK’nın 191.maddesinin 1.fıkrasının ikinci cümlesi gereğince, sözü edilen 1. fıkranın birinci cümlesinde öngörülen cezaya hükmedilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sadece uyuşturucu kullanan veya kullanmak için bu maddeleri satın alan, kabul eden veya bulunduran kişiler hakkında uygulanma olanağı bulunan 5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 2-5. fıkralarında öngörülen denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına da karar verilmesi kanuna aykırıdır.
Yukarıda açıklanan (1) numaralı gerekçe ile de kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığı’na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderilmesine karar vermek gerekmiştir
D-) Karar:
Açıklanan nedenlerle;
... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2010 tarihli ve 2009/479 esas, 2010/62 sayılı kararına karşı (1) numaralı gerekçe ile de kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığı’na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE,
13/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.