Tebliğname No : 3 - 2013/71257
MAHKEMESİ : Erzurum 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2012
NUMARASI : 2009/720 (E) ve 2012/622 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıklar müdafiinin 23.01.2013 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden açıkça sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminde bulunduğu anlaşıldığından, sanık Kemal hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır.
1) Sanıklar K.. A.. ve M.. A.. hakkında, müşteki Mustafa"yı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyları üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyları dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacaklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanıkların 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyları üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ./..
2) Sanık O.. A.. hakkında, müşteki Mustafa"yı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Müşteki Mustafa"nın 15.04.2010 tarihli celsede, sanık Osman"ın kendisine vurup vurmadığını tam olarak bilemediğini beyan etmesi, 06.07.2010 tarihli celsede dinlenen tanık A.. G.."in kavgada kimin kime vurduğunu görmediğini beyan etmesi, tanık Şakir Pehlevan"ın 06.07.2010 tarihli celsede sanık Osman"ın oğulları olan diğer sanıklar Kemal ve Murat ile birlikte müşteki Mustafa"ya vurduklarını beyan edip, 13.12.2012 tarihli celsedeki ayrıntılı ifadesinde, sanık Osman ve oğulları Kemal ve Murat"ın müşteki Mustafa ile kavga ettiklerini, birbirlerine el ve yumruklarla vurduklarını, daha sonra müştekinin burnundan ve ağzından kan gelmesi üzerine sanık O.. A.."yu kenara alıp onunla konuştuğu esnada, diğer sanıklar Murat ve Kemal"in müştekiyi dövdüklerini gördüğünü beyan etmesi karşısında, olay tarihinde sanık Osman ile diğer sanıklar Murat ve Kemal"in müştekiyle kavga ederlerken sanık Osman"ın kavgadan ayrıldığı, diğer sanıklar Murat ve Kemal"in ise eylemlerine devam ettiği, müştekinin yaşamını tehlikeye sokacak ve kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanmasının sanık Osman"ın katkısı ile oluşturulduğunun sabit olmadığı gözetilerek, iki aşamalı kavganın ilk bölümünde yer alan sanık Osman"ın basit kasten yaralama suçundan sorumlu tutulması gerektiğinin düşünülmemesi,
b) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 09.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.