Esas No: 1995/3546
Karar No: 1997/2707
Karar Tarihi: 24.09.1997
Danıştay 9. Daire 1995/3546 Esas 1997/2707 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Gümrükönü Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün, bir şirket adına kesilen beş kat usulsüzlük cezasının terkini istemiyle açılan dava, ödeme kaydedici cihaz levhasının yasal süresi içinde alınmaması sebebiyle yazılmıştır. Maliye Bakanlığı'nın yetkisiyle belirlenen usul ve esaslara uyulmasının gerektiği belirtilirken, yükümlünün iktisap tarihinden itibaren 15 gün içinde vergi dairesine kaydettirerek ödeme kaydedici cihaza ait levhayı alması gerektiği hatırlatılmıştır. Yükümlü, ihtiyaç duyduğu ödeme kaydedici cihaz için izin isteğini 7 Şubat 1995'te vermiş ve cihazın kullanımına 9 Şubat'ta başlamıştır. Vergi dairesi tarafından levha 20 Şubat 1995 tarihinde verilmiştir. Yükümlünün söz konusu kanun maddelerine uygun hareket ettiği gerekçesiyle usulsüzlük cezasının terk edilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanma Mecburiyeti Hakkında Kanunun 10. Maddesi ve mükerrer 8. maddesi ile 36 Seri Nolu Genel Tebliğ
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1995/3546
Karar No: 1997/2707
Temyiz İsteminde Bulunan : Gümrükönü Vergi Dairesi Müdürlüğü-ADAPAZARI
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 25.1.1995 tarihinde satın alınan yazarkasa için ödeme kaydedici cihaz levhasının yasal süresi içinde alınmadığının tespit edildiğinden bahisle yükümlü şirket adına kesilen beş kat Usulsüzlük cezasının terkini istemiyle açılan davayı; 3100 sayılı Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanma Mecburiyeti Hakkında Kanunun 10. Maddesiyle sözügeçen Cihazların kullanılması ile ilgili olarak uyulması gereken usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığına yetki verildiği, aynı kanunun mükerrer 8. maddesinde ise kesilecek usulsüzlük cezalarının açıklandığı, sözügeçen kanunla ilgili olarak yayımlanan 36 Seri nolu Genel Tebliğde ise, isteğe bağlı olarak ödeme kaydedici cihaz alan mükelleflerin bu cihazları kullanma mecburiyetinin cihazları aldıkları tarihten itibaren 30 gün içinde başlıyacağı, iktisap tarihinden itibarende 15 gün içerisinde vergi dairesine kaydettirerek ödeme kaydedici cihazlara ait levhayı almaları gerektiğinin belirtildiği, olayda, … gün ve … nolu fatura ile satın alınan yazar kasa için 7.2.1995 tarihinde izin istendiği, 9.2.1995 tarihinde de bu tarihten itibaren cihazın kullanılmaya başlanılacağının bildirildiği, vergi dairesinin ise 20.2.1995 tarihinde ödeme kaydedici cihaza ilişkin levhayı verdiğinin anlaşıldığı, bu durumda 25.1.1995 tarihinde yazarkasa satın alan yükümlünün 7.2.1995 tarihinde izin dilekçesi vermesi 9.2.1995 tarihinde de kullanmak için başvuruda bulunması ve bu tarihlerin cihazın iktisap tarihinden itibaren 15 günlük süre içinde kalması nedeniyle yükümlü üzerine düşen mükellefiyeti süresinde yerine getirdiğinden ödeme kaydedici cihaza ait levhanın, vergi dairesinin iç işleyişindeki gecikmeden dolayı geç verilmesi nedeniyle yükümlü adına kesilen usulsüzlük cezasında yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek usulsüzlük cezasını terkin eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve K:… sayılı kararının; yükümlü şirketin kullanmakta olduğu ödeme kaydedici cihaza ait levhayı kanuni süresi içerisinde almadığından kesilen usulsüzlük cezasının yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …'ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'ın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve K:… sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına 24.9.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.
