MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında 19.11.2007 tarihinde arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığını, davalılardan ..."ün sözleşmeyi davalı şirket temsilcisi ve kefil sıfatıyla imzaladığını, sözleşme gereği A Blok 1. kat 3 ve 4 no"lu daireler ile E Blok 2. Kat 5 ve 6 no"lu dubleks dairelerin anahtar teslimi olarak arsa sahibine verileceğini, buna karşılık müvekkilince kendisine ait bulunan 1086 ada 1-2 parsel ile 1087 ada 3-4 parsellerin davalı yükleniciye kademeli olarak devredileceğini, ayrıca yine sözleşmeye göre A Blokta yapılacak olan bodrum kat suit dairelerden bir adedinin ½ hissesinin arsa sahibinin olacağını, inşaat ruhsatının 2007 yılında alınacağını ve ruhsat alındığı tarihten 24 ay içerisinde de dairelerin arsa sahibine teslim edileceğini, tarafların daha sonra bir adet suit dairenin yükleniciye ait olan hissesinin 30.000,00 TL bedel karşılığı arsa sahibine satılması amaçlı ek sözleşme yaptıklarını ve yüklenicinin arsa sahibine teminat senedi verdiğini, zamanında teslim edilmeyen daireler için aylık 300 Euro kira bedeli ödeneceğini, dairelerin geç teslim edildiğini ileri sürerek, dairelerin geç tesliminden kaynaklanan 26 aylık kira bedeli olarak aylık 300 Euro üzerinden 17.862,00 TL"nin, ek sözleşme gereğince suit dairenin tamamlanması için gerekli olan 25.000,00 TL., eksik imalatın tamamlanması amacı ile duşakabinler için yapılan 1.062,00 TL ile davacının ödediği otopark katılım payı ücreti olan 3.036,59 TL olmak üzere toplam 46.960,59 TL"nin yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... Şengül, davacı tarafa otopark katılım ücreti ile duşakabin ücreti borcunun bulunduğunu, dava konusu dairelerin geç teslim edilmediğini, ayrıca suit dairelerin projede bodrum olarak belirtildiğini, bu bodrumun tapusunu davacıya teslim ettiğini, bodrum nedeniyle davacıdan alacaklı durumda olduğunu, belediye izin vermediği için bodrumların suit daireye çevrilemediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre;yapı ruhsat tanzim tarihinin 16.05.2008 tarihi olup teslim tarihinin 16.05.2010 olduğu,davacı arsa sahibine teslim edilmesi gereken dairelerin geç teslim edildiği, bundan dolayı davalı tarafından ödenmesi gereken tutarın dava tarihi itibariyle TL karşılığının 2.541,01 TL olduğu, duşakabin ve otopark katılım bedelinin davalılar tarafından davacıya ödenmesi gerektiği, 7 no"lu deponun suit daire olarak bitirilerek teslim edilmesi için 25.000,00 TL"lik harcama yapılması gerektiği, söz konusu deponun ruhsatta özel amaçlı depo
olarak ruhsatlandırıldığı, ek sözleşmenin sadece deponun satışına ilişkin olduğu, öte yandan A Blok"a ait tasdikli ve aynı zamanda kat irtifakına esas projenin incelenmesinde; 7 nolu bağımsız bölümün depo olarak tescil edilerek kat irtifakına geçildiği, projede ve kat irtifakında bodrum katlarında mesken bulunmadığı, İmar Kanunu"na göre bodrum katta mesken olabilmesi için taban zemin kotundan en fazla 50 cm derinlikte olması gerektiği, söz konusu deponun 160 cm gömülü durumda olduğu, bu haliyle fiziki eksiklikler de dikkate alındığında deponun suit daire olarak iskân ruhsatı almasının mümkün olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 2.541,01 TL kira, 1.062,00 TL duşakabin ve 3.036,59 TL otopark katılım bedeli olmak üzere toplam 6.639,60 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı vekilinin, müvekkiline düşen bağımsız bölümlerin geç tesliminden kaynaklanan kira tazminatı talebi ile ilgili hükme yönelik temyiz itirazları bakımından;
Taraflar arasındaki 19.11.2007 tarihli arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinin 7.maddesinde “Arsa sahiplerinin daireleri ekteki genel yapım şartnamesi doğrultusunda inşaat ruhsatının alındığı tarihten (2007 yılında alınacaktır) itibaren 24 (yirmidört) ayda teslim edilecektir.” hükmü kabul edilmiştir. Anılan hükümdeki “ 2007 yılında alınacaktır” ibaresinden tarafların inşaat ruhsatının alınması için 31.12.2007 tarihine kadar yükleniciye süre tanıdıkları anlaşılmaktadır. Buna göre, davacının gecikme tazminatının hesaplanmasında 01.01.2008 tarihinden itibaren 24 ayın eklenmesiyle bulunan 01.01.2010 tarihinin teslim tarihi olarak kabulü ile sonuca gidilmesi gerekirken, mahkemece inşaat ruhsatının alındığı 16.05.2008 tarihi esas alınarak teslim tarihi bulunmuştur.
Bu durumda, mahkemece, dairelerin teslimi gereken 01.01.2010 tarihinden bilirkişi raporunda abonelik tarihlerine göre tespit edilen dairelerin fiili teslim tarihleri arasındaki döneme ilişkin gecikme tazminatının hesaplanmasına yönelik bilirkişi kurulundan ek rapor alınarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 04.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.