MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın, geçerli olmayan temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık hakkında yapılan lehe aleyhe uygulamasında; 765 sayılı Yasada, 5237 sayılı TCK 53. maddesindeki güvenlik tedbirlerinin bulunmamasının sanık lehine olduğunun gözetilmemesi ve 765 sayılı TCK"da ağır hapis cezası ile cezalandırılacağı hükümlerinden “ağır” ibaresinin kaldırılması ile sanık hakkında 647 sayılı infaz Yasa"nın 6. maddesinde belirtilen erteleme hükümlerinin uygulanmaması, bozmayı gerektirmiş ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan "5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılmasına, "5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi gereğince kısmı" hükümden çıkartılması ile yerine "765 sayılı TCK"nın 59. maddesi gereğince” ibaresi eklenmek suretiyle ve "5237 sayılı TCK"nın 51. ve devamı maddeleri tüm kısımları" hükümden çıkartılması ile yerine "647 sayılı infaz Yasası"nın 59. maddesi gereğince cezanın ertelenmesine, 765 sayılı TCK"nın 95/2. maddesi uyarınca sanığın 5 yıl içinde yeni bir suç işlememesi halinde mahkumiyetin vaki olmamış sayılacağı aksi halde cezanın infaz edileceğinin sanığa ihtarına" ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.09.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.