MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19.04.2012 tarih ve 2011/27-2012/85 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili ; zincir mağazacılık sektöründe faaliyette bulunan ve “DİM” ,”DİM DOWN” ve” TİM DOWN” ibareli 35.sınıf hizmetleri içeren markaların sahibi olan müvekkilinin 14.11.2008 tarihinde "d!m down devamlı indirim mağazaları şekil" ibare ve biçimli 35. sınıftaki hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin başvurunun reddi istemiyle “BİM” ibareli markalarına dayanarak itirazda bulunduğunu, yapılan itirazın YİDK kararı ile kabul edildiğini ve müvekkilinin başvurusunun reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, zira başvuru konusu işareti ile redde mesnet alınan markalar arasında görsel, sesçil ve anlamsal olarak bıraktıkları umumi intiba itibariyle 556 sayılı KHK"nin 8/b maddesi kapsamına girebilecek iltibas doğurmaya elverişli bir benzerlik bulunmadığını ifade ederek, başvurularının reddine dair YİDK kararının iptaline ve başvurunun devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili ; müvekkilinin “BİM” ibareli 1-45. Sınıf mal ve hizmetleri içeren tanınmış markalar ile “DİM, SİM, MİM, YİM, VİM, FİM, CİM” ibareli markaların sahibi olduğunu, ülkenin dört bir yanında “BİM” tanıtıcı işaretini taşıyan işletmelerinin bulunduğunu, ticaret unvanının ayırıcı unsurunun da “BİM” ibaresinden oluştuğunu, yaygın kullanım, kuvvetli tanıtım ve reklâm ile geniş halk kesimlerine ulaşması sebebiyle “BİM” ibareli markalarının toplumun geniş bir kesimin hitap edecek şekilde tanınmışlık kazandığını, büyük rakamlara ulaşan cirolar elde ettiğini, müvekkili ile aynı sektörde faaliyette bulunan davalının müvekkilinin markaları ile iltibas yaratacak başvuru markasının itiraz sonucunda reddine dair kararın hukuka uygun bulunduğunu ifade ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının ticaret unvanının BİM asıl ve ayırt edici unsurunu taşıdığı, BİM ibareli seri markalarının bulunduğu, ülkenin dört bir yanına kurulu işletmelerinde BİM markasının kullanıldığı, yaygın dağıtım, reklâm ve geniş halk kesimlerine ulaşacak biçimde tanınmışlık kazandığı, BİM ibareli redde mesnet markalar ile "d!m" biçimli ve DİM olarak okunması yüksek ihtimal dahilindeki başvuru konusu işaretin aynı veya benzer anlamsal, sesçil ve görsel etkiyi bıraktıkları, her ikisinin renklendirilmesinde aynı renklerin tercih edildiği, başvuruda yer alan diğer sözcük ve şekillerin, iki işaret arasında farklı bir görsel, sesçil ve anlamsal etki bırakmadığı, bütünsel olarak bıraktıkları izlenimin aynı ve benzer biçimde görünen ve okunan "BİM" ve "d!m" ibarelerinde odaklandığı, farklılıkların markalar ile başvuru konusu işaret arasındaki benzerliğin etkilerini geri plâna itmeye yeterli olmadığı, iki işaretin ortalama tüketiciler tarafından ilişkilendirilmesinin ve işletmeler arasında bağlantı olduğunu düşünmesinin kaçınılmaz olduğu, her iki markanın aynı tür hizmetleri içerdikleri, bununla birlikte davacının önceki markalarının "DİM" ibareli oldukları, ancak tescil başvurularının bile 2008 yılında gerçekleştirildiği, tescillerinin ise 2010 ve 2011 yıllarında gerçekleştiği, başvurunun markasal bir kullanma hakkı vermediği, bu sebeple davacının markaları ile yan yana ve eş zamanlı olarak kullanıldıkları, bağımsızlaştıkları ve bir iltibas doğmadığı yargısına varılmasının henüz mümkün olmadığı, iptali istenen YİDK kararının hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, kararı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,15 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.