MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Nitelikli hırsızlık suçunun gece sayılan zaman dilimin içerisinde saat 22:00 ile 00:00 arasında işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesiyle uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Suça konu malzemelerin, kolluğa yapılan ihbar üzerine durdurulan araç içerisinde ele geçtiğinin anlaşılması karşında, gerekçede uygulama koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmayacağının kabul edilmesine karşın, hüküm kısmında TCK’nın 168. maddesiyle uygulama yapılarak çelişkiye neden olunması
3- Sanığın mükerrirliğine esas alınan Terme Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/116 Esas, 2011/208 Karar sayılı ilamının elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçuna ilişkin olduğunun anlaşılması karşısında; 6352 sayılı Yasanın 82.maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 142/1-f maddesinin yürürlükten kaldırılıp 6352 sayılı Yasanın 83. maddesi ile karşılıksız yararlanma suçu kapsamında yeniden suç olarak düzenlenmesi, aynı Yasa"nın 84. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu yönünden etkin pişmanlık hükümlerinin yönünden zararın yasada belirlenen koşul ve sürede karşılanması durumunda verilen cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kalkacağının öngörülmesi nedeniyle söz konusu hüküm yönünden yapılacak uyarlama yargılamasının sonucuna göre, sanığın TKC’nın 58. maddesi yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 27.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.