Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 3.000,00 TL analık nedeniyle geçici iş göremezlik ödeneğinin kurumdan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 5510 sayılı Kanunun “geçici iş göremezlik ödeneği” başlıklı 18’inci maddesinde “4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi ile (b) bendinde belirtilen muhtarlar ile aynı bendin (1), (2) ve (4) numaralı alt bentleri kapsamındaki sigortalı kadının analığı halinde, doğumdan önceki bir yıl içinde en az doksan gün kısa vadeli sigorta primi bildirilmiş olması şartıyla, doğumdan önceki ve sonraki sekizer haftalık sürede, çoğul gebelik halinde ise doğumdan önceki sekiz haftalık süreye iki haftalık süre ilâve edilerek çalışmadığı her gün için,
d) 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi ile (b) bendinde belirtilen muhtarlar ile aynı bendin (1), (2) ve (4) numaralı alt bentleri kapsamındaki sigortalı kadının, erken doğum yapması halinde doğumdan önce kullanamadığı çalıştırılamayacak süreler ile isteği ve hekimin onayıyla doğuma üç hafta kalıncaya kadar çalışması halinde, doğum sonrası istirahat süresine eklenen süreler için analık sigorta kolundan geçici iş göremezlik ödeneği verilmesi gerektiği” belirtilmiştir.
Eldeki davada ise, mahkemece davacının hizmet döküm cetveline göre analık nedeniyle geçici iş göremezlik ödeneğine hak kazandığına dair yapılan irdeleme yerinde ise de, alacağın tespiti bakımından yapılan hesaba dair aldırılan bilirkişi raporu ile davalı kurumdan geçici iş göremezlik ödemeleri tutarı sorulmaksızın, hesabın yapılması isabetsiz görülmüştür.
Mahkemece davalı kurumdan davacının hizmetlerine göre ve yukarıda anılan yasal düzenleme kapsamında alabileceği geçici iş göremezlik ödeneğinin sorulması ile aldırılan bilirkişi raporu ile aynı yönde cevap gelmesi halinde şimdiki gibi, farklı bir tutar gelmesi ve itiraz olması halinde davalı Kurumca gönderilen tutardan farklılık gerekçelerini de irdeleyen bir rapor aldırılması suretiyle karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.