Yargıtay - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16963 Esas 2016/9305 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16963
Karar No: 2016/9305
Karar Tarihi: 22.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16963 Esas 2016/9305 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçuna karışan sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Hüküm sırasında, çalınan eşyanın önemli ve değerli olması ve oluşan zararın ağırlığı dikkate alınarak, cezanın alt sınırından uzaklaşılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak mahkeme, cezayı alt sınırda tutmuştur. Anayasa Mahkemesi'nin 53. maddede yapmış olduğu bazı sözcüklerin iptaline ilişkin kararı da ele alınmıştır. Sonuç olarak, sanığın müdafiinin temyiz nedenleri reddedilmiş, hükmün uygun görüldüğü ve tebliğnamedeki şekilde onaylandığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri açısından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi temel ceza belirlemede kullanılmıştır ve Anayasa Mahkemesi'nin 53. maddesi iptal edilmiş olan birinci, ikinci ve dördüncü fıkraları da uygulanmamıştır. Ayrıca, kanunun 1. maddesinde yer alan \"hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak\" hükmü infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/16963 E. , 2016/9305 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün eleştiri dışında, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 22.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.