MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62/1, 52/2-4, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın 29.04.2012 tarihinde, ikinci el pazarına .... plakalı aracını satmak için götürdüğü, bu sırada yanına sanık ..."un geldiği, kendisini Şahin olarak tanıttığı, araç için katılan ile aralarında pazarlık yaptıkları, pazarlık sonucu 19.250 TL karşılığında aracı satım hususunda anlaştıkları, sanık ..."un katılandan kardeşi sanık ... adına vekalet vermesini istediği, katılanın kabul ettiği, ertesi gün katılanın daha önceden kimlik bilgilerini aldığı ... adına.... 9. noterliğinde vekaletnameyi hazırlattığı, sanık ..."un katılandan aracı .... ilçesine getirmesini istediği,katılanın babası tanık ... ile birlikte ....ilçesine getirdiği, sanık ..."un bakmak için müştekiden vekaletname ve ruhsatı istediği, önce katılanın buna rıza göstermediği, ancak ortamın kalabalık olması sebebiyle çekindiği ve rıza göstermek zorunda kaldığı, kısa bir süre sonra sanığın katılanı telefondan aradığı, ....merkezde bulunan Ziraat Bankasının önüne gelmesini istediği, orada aracın bedelini vereceğini söylediği, katılanın yanında babası tanık ... ile söylenen yere geldiği, ancak burada kimsenin bulunmadığının iddia edildiği olayda; katılan beyanları, sanık savunmaları, teşhis tutanakları, Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda uzlaşma işlemleri yapılarak, tarafların uzlaşamadıklarına dair uzlaştırma raporu ile dosya kapsamına göre sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 12/12 /2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.