Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5327 Esas 2022/6209 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme

213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 01.08.2010 tarih ve 27659 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan ve 01.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren, 6009 sayılı Kanun'un 13. maddesi ile değiştirilmeden önceki 367. maddesinin birinci fıkrası “Yaptıkları inceleme sırasında 359 uncu maddede yazılı suçların işlendiğini tespit eden maliye müfettişleri, hesap uzmanları ile bunların yardımcıları ve gelirler kontrolörleri ile stajyer gelirler kontrolörleri tarafından doğrudan doğruya ve vergi incelemesine yetkili olan diğer memurlar tarafından ilgili vergi dairesinin bağlı bulunduğu vergi dairesi başkanlığının veya defterdarlığın mütalaasıyla, keyfiyetin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilmesi mecburidir” şeklinde olup anılan Kanun değişikliğinin yürürlük tarihinden önce, maliye müfettişleri, hesap uzmanları ile gelirler kontrolörleri ile stajyer gelirler kontrolörlerinin doğrudan doğruya mütalaa vermeye yetkili oldukları anlaşılmakla, yaptığı inceleme neticesinde kaçakçılık suçu işlendiği sonucuna ulaşarak sanıklar hakkında düzenlediği 30.06.2009 ve10.11.2010 tarihli Vergi Tekniği Raporları, 30.06.2009 ve 23.11.2010 tarihli Vergi Suçu Raporlarına istinaden düzenlenen 07.05.2010 tarihli suç duyurusu yazıları ile dava şartı niteliğindeki mütalaasının yukarıda açıklanan Kanun hükmüne göre geçerli olduğu gözetilmeden, mütalaa yokluğundan kamu davalarının düşmesine hükmedilmesi yasaya aykırı ise de, zamanaşımının olumsuz muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
Sanıklara yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekili ile sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 11.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.