Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/9041 Esas 2022/6109 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

Dosya kapsamında bulunan suça konu çek aslı üzerinde heyetçe yapılan gözlemde, belgedeki sahteciliğin objektif olarak aldatma niteliğine haiz olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında “11.11.2011” şeklinde yanlış gösterilen suç tarihinin, Mahkemece “06.02.2012” olarak düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.04.2010 tarihli, 2010/4-71 Esas ve 2010/76 Karar sayılı ilamında belirtildiği gibi; 5237 sayılı TCK’nin 51. maddesiyle bir infaz kurumu haline getirilip, sadece hapis cezasıyla sınırlı olarak kabul edilen ertelemede, maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkemece bir denetim süresinin belirlenmesi zorunlu olup, bu sürenin belirlenmemesi veya eksik belirlenmesinin, aleyhe bozma yasağı kapsamında değerlendirilemeyeceği ve denetim süresinin mahkûm olunan hapis cezası süresinden az olamayacak şekilde belirlenmesi gerektiği nazara alındığında; somut olayda anılan emredici düzenlemeye aykırı olacak şekilde, mahkemece sonuç olarak 1 yıl 8 ay hapis cezası verilerek cezası ertelenen sanık hakkında 1 yıl denetim süresi belirlenmesi,
2- 5237 sayılı TCK'nın 53/4. fıkrası gereğince, kısa süreli hapis cezasının ertelenmesi halinde anılan maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluğuna hükmolunamayacağı, sanığa verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının kısa süreli olmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- 5237 sayılı TCK'nin 51/7. maddesinde "hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hâkimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin" belirtilmesi karşısında; mahkemece sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezasının yeniden infaz kurumunda çektirileceğine karar verilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması,
4- Adli Emanetin 2013/5417 sırasında kayıtlı suça konu çek aslının akıbeti hakkında bir karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, erteleme hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımdan ‘‘ sanığın cezasının 51/3 maddesi uyarınca sanık hakkında 1 yıl süre ile denetim süresinin belirlenmesine, TCK 51/7 maddesi uyarınca sanığın denetim süresi içerisinde sanığın yeniden suç işlemesi halinde cezanın yeniden çektirileceğinin ihtarına ve sanık hakkında verilen cezanın ertelenmiş olması nedeni ile TCK 53/4 maddesi uyarınca 53.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına’’ cümlelerinin çıkartılarak yerine “sanığın TCK'nin 51/3. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay süre ile denetim süresine tabi tutulmasına, TCK'nin 51/7. maddesi uyarınca sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirileceğinin ihtarına, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53/1.maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da gözetilerek uygulanmasına ” cümleleri ile "Adli Emanetin 2013/5417 sırasında kayıtlı suça konu çekin dosyada delil olarak saklanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.