Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdura duruşma günü bildirilmediğinden, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, annesinin ölmesi nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurun CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, gündüz saatlerinde, 12 metre genişliğindeki bölünmüş yolda, sanığın idaresindeki 1994 model otomobil ile seyri sırasında istikametine göre sağından yola girerek yolun karşısına geçmekte olan yayaya sol şeritte 30 metre fren yaptıktan sonra çarptığı, çarpma noktasının 20 metre ilerisine kadar fren yaparak durduğu olay nedeni ile düzenlenen kaza tespit tutanağı ve bilirkişi raporlarında, olay yerinin meskun mahal dışı olduğu belirtilmiş olmasına rağmen, keşif sırasında çekildiği anlaşılan ve dosya arasında bulunan fotoğrafta olay yerinin sağında iş yerlerinin gösterildiği ve sanığın beyanlarında ölenin yola çıktığını 50-60 metre önce gördüğünü belirttiği anlaşılmakla, yol üzerindeki işyerlerinin bulunduğu olay yerinde, 30 metresi çarpma noktasından önce olmak üzere taplam 50 metre fren yaparak durabilen sanığın, hızını aracının teknik özelliklerine, görüş, yol ve trafik durumunun gerektirdiği şartlara uydurmaması nedeni ile tali kusurlu olduğu gözetilmeksizin, yüklenen suçtan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.