MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04.12.2012 tarih ve 2010/218-2012/456 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin ürettiği ve piyasaya sunduğu ürünlerin davacının endüstriyel tasarım tescilinden doğan haklarını ihlal ettiğini, davalı eylemlerinin aynı zamanda haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, davacının endüstriyel tasarım tescilinden doğan haklarının ihlal edildiğinin, davalı eylemlerinin haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitine, bu fiillerin menine, üretilmiş ve piyasada bulunan ürünlere el konulmasına, fiillerin sonuçlarının ortadan kaldırılmasına, 10.000,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminatın temerrüt faizi ile birlikte tahsiline, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacının endüstriyel tasarımından doğan haklarına bir tecavüzünün olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davalının davacıya ait endüstriyel tasarımdan doğan hakkına tecavüz teşkil edecek şekilde üretim ve pazarlama yaptığı,davalının eyleminin haksız rekabet teşkil ettiği, davacının maddi zararına yönelik tam bir hesaplama yapılamamış ise de, hal ve duruma uygun bir maddi tazminat belirlendiği gerekçesiyle, davalının davacıya ait endüstriyel tasarımdan doğan haklarına haksız rekabet teşkil edecek şekilde 554 sayılı KHK"nın 48/a maddesi gereğince tecavüzde bulunduğunun tespiti ile davalının tecavüz ve haksız rekabet teşkil eden fiillerinin menine, bu yönde üretilmiş bulunan ürünlere el konularak imhası ile hurdaların davalıya bırakılmasına, bunların üretiminde kullanılan araçlara el konulması talebinin reddine, davacı lehine 5000,00 TL maddi, 5000,00 TL manevi tazminatın temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 533,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.