17. Ceza Dairesi 2015/13348 E. , 2016/9268 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, müştekilerin çalıştığı inşaat alanına hırsızlık amacıyla gelerek, müştekilerin oda olarak kullandıkları ve temiz kıyafetlerini koydukları bölmede bulunan ve asılı haldeki müşteki ..."nın pantolon cebinden 25,00 TL ile diğer müşteki ..."ın pantolon cebinden 45,00 TL parayı çalması şeklinde gerçekleşen eyleminde, suça konu yerin inşaat alanı olması da dikkate alındığında, sanığın, hırsızlık yaptığı pantolonların farklı kişilere ait olduğunu bilebilecek durumda olduğu değerlendirilmekle, sanık hakkında hüküm kurulurken, 2 kez hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin kararda her hangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından bu yönde bozma talep eden tebliğnamedeki düşünce ile suç tarihindeki paranın satın alma gücü ve ekonomik koşullar gözetilerek, müştekilerden 25,00 TL ve 45,00 TL para çalan sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında Yasaya aykırı bir yön bulunmadığından bu yönde de bozma talep eden düşünceye iştirak edilmemiş; karar yerinde uygulama maddesinin TCK"nın 141/1. maddesi şeklinde gösterilmesi mahallinde her zaman mümkün kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçlar nedeniyle hapis cezalarıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ile ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hüküm fıkralarından çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.