MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 24.04.2013 gün ve 2013/1507 Esas, 2013/2620 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.
-KARAR-
Davacı vekili, müvekkili adi ortaklık ile davalı arasında 23.07.2008 tarihli 2 yıl süre ile temizlik hizmeti alımı ihalesi yapıldığını, hak ediş bedellerinin ödendiğini, sözleşmenin sona ermesinden sonra davalının, 13.10.2010 tarihli yazısı ile Hazine"ce karşılanan %5 oranında primin kesilmesi gerektiğini ve haksız olarak 28.641,44 TL"nin tahsilini talep ettiğini ileri sürerek, borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan işlemin uygun olduğunu, davalı teşekkülün, Hazine"den ayrı özel bütçeli bir kamu kuruluşu olduğunu, Hazine"ce karşılanması gereken teşvik prim yardımının kendisi tarafından yapılmasının mümkün bulunmadığını, bu nedenle davacıya yapılan ödemeden Hazine yardımının düşülmesi gerektiğini, davacının borçlu bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; adi ortaklığın, davalı ile yaptığı 23.07.2008 tarihli sözleşme ile temizlik işini üstlendiği, yargılama sırasında dava konusu miktarın 2.015,25 TL sinin davalı tarafından tahsil edildiğinin anlaşıldığı, denetime elverişli bilirkişi raporuna göre davacıya, Hazine"ce ödenen 28.641,44 TL prim teşvikinin iadesi talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile dava konusu miktarın 2.015,25 TL"sinin davalı tarafından tahsil edilmesi nedeniyle istirdadına, bakiye 26.626,19 TL açısından davacının borçlu olmadığının tespitine dair verilen kararın davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 2013/1507 Esas, 2013/2620 Karar sayılı ve 24.04.2013 tarihli ilamıyla, onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiç birisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, alınması gereken karar düzeltme harcı peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, takdiren 218,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 02.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.