MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04.10.2012 tarih ve 2007/258-2012/213 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile Beşiktaş Jimnastik Kulübü ve Fenerbahçe Spor Kulübü arasında maç yayınına ilişkin televizyon yayın hakkı sözleşmesi sözleşmesi imzalandığını ve bu kulüplerin 1995-1996, 1996-1997 futbol sezonlarındaki maç yayın haklarının müvekkiline ait olduğunu, 1996-1997 sezonu Türkiye Futbol Federasyonu yayın talimatı uyarınca, yayıncı kuruluş dışında hiçbir televizyon kuruluşun stadyuma giremeyeceğini, haber amaçlı görüntü almak isteyen kuruluşların bu görüntüleri yayınlamak için yayıncı kuruluşa başvurmak zorunda olduğunu, yayıncı kuruluşun ise, üç dakika ile sınırlı olarak haber amaçlı görüntü vermek zorunda olduğunu, davalının 12.03.1997 tarihli Fenerbahçe-Galatasaray, 05.02.1997 tarihli Beşiktaş-Fenerbahçe ve 30.05.1997 tarihli Beşiktaş-Trabzonspor maçlarından toplam 5 dakika 22 saniye görüntüyü izinsiz alarak yayınladığını ileri sürerek, 43.388 USD alacaklarının temerrüt faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin 06.07.2007 tarih 2006/7878 Esas, 2007/10380 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; görüntülerin verilme süresinin bilirkişilerce 70 saniye olarak tespit edildiği, kullanımın FSEK 36.madde kapsamında kalmadığı belirtilerek 70 saniyelik görüntü bedeli 3992 USD olarak hesaplandığı, haber protesto ile ilgili olduğu halde zorunluluk bulunmamasına rağmen bundan yararlanılarak bir dakikadan fazla süreyle maç görüntülerinin verilmesinin haber amaçlı kullanım olarak kabul edilmeyeceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, bozma kapsamı dışında kalıp kesinleşen konularda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, 3.992 ABD dolarının (Karar tarihindeki Türk parası karşılığı 7.169,00 TL"nin) faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 449,55 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.