MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Davacı vekili, arsa sahibi müvekkili ile yüklenici davalı arasında 14.10.1994’te akdedilen arsa payı karşılığı inşat sözleşmesi gereğince davacıya teslim edilecek dükkanın teslim edilmediğini, dükkanın projesine ve imara aykırı inşa edildiğini, ayıplı ve eksik imalat nedeniyle yararlanma imkanının bulunmadığını, iskanın alınmadığını, bu nedenlerle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek, 10.000,00 TL gecikme tazminatı, 10.000,00 TL kira kaybı ve 30.000,00 TL projeye aykırı, ayıplı ve eksik imalat nedeniyle değer kaybı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının daha önce açmış olduğu davada 2001 yılının Haziran ayında bağımsız bölümleri teslim aldığını belirttiğini ve talebin haksız olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller, benimsenen 18.08.2009 tarihli bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının kira kaybı alacağı bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 10.235,00 TL’nin davalıdan tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Yüksek 15. Hukuk Dairesi’nin 2011/335 Esas, 2011/7232 Karar sayılı ve 07.12.2011 tarihli ilamıyla davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazları reddedilerek, sözleşmenin 8. maddesinde teslimde gecikme olması halinde kooperatifin her ay için 5.000.000 eski TL ödeme yapacağının kararlaştırıldığı, onanmak suretiyle kesinleşen ilamda, bu tazminatın gecikme cezası olduğunun kabul edildiği, inşaatın teslimi gerekirken 12.11.1998 tarihinden Haziran 2001 tarihine kadar olan dönem için dükkan dahil toplam kira alacağının hesaplatıldığı ve taleple bağlı kalınarak karar verildiği, bu haliyle davacının belirtilen dönemler için dükkana ilişkin kira kaybı alacağının hüküm altına alındığının anlaşıldığı, kesinleşen bu ilamda, binanın iskan ruhsatının alınması da davalının yükümlülüğünde kabul edildiğinden ve henüz iskan ruhsatı da alınmadığından, davacının Haziran 2001 tarihinden sonraki dönem için 818 sayılı BK’nın 158/1. maddesi uyarınca gecikme cezası ile anılan Yasa’nın 159. maddesi uyarınca cezayı aşan zararını isteyebileceğinin kabul edilmesi gerektiği, mahkemece yapılması gereken işin, Haziran 2001 tarihinden dava tarihine kadar olan dönem için oluşan gecikme cezasıyla, cezayı aşan zararın bilirkişiden ek rapor alınarak hesaplatılıp hüküm altına alınmasından ibaret olduğu belirtilerek, karar davacı yararına bozulmuş; bozma ilamına uyularak yargılamaya devam edilmiş ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulü ile 9.285,00 TL cezai şart ve cezai şartı aşan zararın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, fazla yatırılan peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 02.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.