MAHKEMESİ : Ordu İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/01/2015
NUMARASI : 2014/210-2015/29

Davacı, malulen emekliliğe hak kazandığının tespitiyle 01/07/2005 tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlanması gerektiğine ve birikmiş aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının malul olduğu ve 01.07.2005 tarihinden itibaren malullük aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının beden çalışma gücünün en az 2/3’ünü kaybetmiş olduğu, ancak maluliyet başlangıç tarihinin 04.06.2008 tarihi olarak tespit edildiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 1992 – 05.12.2005 tarihleri arasında 1.851 gün 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğu, 29.05.2006 tarihinde davalı Kuruma başvurarak malul olduğundan maluliyet aylığı talep ettiği, Kurumun 22.11.2006 tarihli yazısında; “davacının çalışma gücünü 2/3 oranında kaybetmediği” belirtilerek talebinin reddedildiği, SS Yüksek Sağlık Kurulu’nun 29.12.2006 ve 02.09.2008 tarihli raporlarında; “davacının meslekte kazanma gücünün 2/3’ünü kaybetmediğinin” belirtildiği, itiraz üzerine Adli Tıp 3. İhtisas Kurulundan alınan 18.04.2012 tarihli raporda, “davacının % 96 oranında meslekte kazanma gücü kaybının bulunduğunun” belirtildiği, raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi için Adli Tıp Genel Kurulu’ndan alınan 30.10.2014 tarihli ayrıntılı raporda, “davacının beden çalışma gücünün en az 2/3’ünü kaybetmiş olduğu ve maluliyet başlangıç tarihinin dosyadaki tıbbi verilere göre 04.06.2008 tarihi olduğunun” belirtildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının talebi malul olduğunun ve 01.07.2005 tarihinden itibaren malullük aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine ilişkindir. Kurum davacının maluliyetinin 2/3 olmadığını belirterek talebini tamamen reddetmiştir. Davacının 2/3 oranında malul olduğu ve bu maluliyetinin başlangıç tarihinin dava tarihi olan 07.01.2009 tarihinden önce 04.06.2008 tarihi olduğu tüm dosya kapsamından sabittir.
“Çoğun içinde az da bulunur” kuralı gereğince, dava tarihinin tahsis talep tarihi olarak kabul edilerek bu tarih itibari ile malullük aylığının şartlarının tamam olduğu göz önünde tutularak hüküm kurulması gerekirken, davacının talebinde belirtilen tarihe göre malullük aylığı şartlarının olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, davacının 04.06.2008 tarihi itibari ile beden çalışma gücünün en az 2/3’ünü kaybetmiş olduğuna ve 07.01.2009 dava tarihini takip eden aybaşı olan 01.02.2009 tarihinden itibaren malullük aylığına hak kazandığının tespitine karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
12.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.