Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 2631 parsel sayılı taşınmazın 3667/14136 oranında paydaşı olan İ. B. 6.10.1978 tarihli satış akdi ile 2970 payını uhdesinde bırakarak 254 payını M. Ş.Y."a, 28"er payını A.B.ve B. B.na, 180"er payını da N.Ç. ve M.Ç.a sattığını ve tapu senetlerinin maliklerine verildiğini, ancak bu payların tapu kütüğüne tescil edilmediğini, daha sonra tamamının İ. B.a ait olduğu kabul edilip davalılara satış ve tedavül gördüğünü, bu satış işlemleri sonucunda çifte tapu durumunun oluştuğunu ileri sürerek, sonradan yapılan satışların önceki satış yapılan kişilerin payları oranında iptali ile M.Ş. Y., A. ., B.B.N. Ç. ve M.Ç.adlarına tescili suretiyle kayıtların düzeltilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar M.E.Y., H.U.İ.B., Se.Ö.ve İ.B. davanın reddini savunmuş, diğer davalılar davaya karşı beyanda bulunmamışlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı M.E.Y. ve dahili davalı M.S.A. tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ."in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
-KARAR-
Dava, tapu iptali ve tescili isteğine ilişkindir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden çekişme konusu 2631 parsel sayılı taşınmazın 3667/14146 payının İ.B.’ın adına kayıtlı iken, adı geçenin 06.10.1978 tarih ve 5576 yevmiye numaralı akit ile 254 payını M.Ş.Y.’a, 28’er payını A.B.ve B.B.’na 180’er payını da N. Ç. ve M.Ç.’a sattığı, ancak bu satılan payların tapu kütüğüne tescil edilmediği, daha sonra da bu paylar İ. B..’a aitmiş gibi satış ve tedavül gördüğü anlaşılmaktadır.
Davacı Tapu Sicil Müdürlüğü adına Hazine, çekişmeli taşınmazın İ.B. tarafından satılan, ancak tapu kütüğüne tescil edilmeyen paylarının İ.B.a ait olduğu kabul edilerek davalılara satış ve tedavül gördüğünü ve bu işlemler sonucunda çifte tapu durumunun oluştuğunu ileri sürerek sonradan yapılan satışların önceki satış yapılan kişilerin payları oranında iptali ile M. Ş.Y., A. Ba. B. ., N. C. ve M. C..adlarına tescili talebiyle eldeki davayı açmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm davalı M. E.Y.ve dahili davalı M. S. A. tarafından temyiz edilmiştir.
Dahili davalı M.S.A.a gerekçeli karar usulüne uygun olarak 08.10.2003 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi 06.11.2003 tarihinde verilmiştir. 1.6.1990 tarih ¾ Sayılı İnançları Birleştirme Kararı ve HUMK’nun 432.maddesi uyarınca yasal on beş günlük temyiz süresi geçirildiğinden dahili davalı M. S.A.’ın temyiz istemi süresinde değildir. Reddine,
Davalı M. E.Y.’ın temyiz isteğine gelince, gerekçeli kararın bu davalıya 07.10.2003 tarihinde tebliğ edildiği ve temyiz dilekçesinin 06.11.1003 tarihinde süresinden sonra verildiği görülmekte ise de; tebligatın yanlış adrese yapıldığı ve böylece geçersiz bulunduğu temyiz dilekçesine eklenen belgelerden anlaşıldığından, temyiz isteği süresinde kabul edilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki; iddianın ileri sürülüş biçimi ve içeriğine göre davada dayanılan sebebin TMK.’nun 1025. maddesinde öngörülen yolsuz tescil olduğu açıktır.
Öyleyse iddianın bu nitelendirilmesine göre, davanın mülkiyet hakkı sahiplerince açılması gerekeceğinde kuşku yoktur. Bir başka ifade ile kayıt maliki olmayan Hazine’nin ve Tapu Sicil Müdürlüğü’nün dava açma sıfatlarının bulunduğu söylenemez.
Esasen Hazine bakımından TMK’nun 1007. maddesinden kaynaklanan bir zararın da henüz gerçekleşmediği sabittir.
Hal böyle olunca, davacının aktif dava ehliyetinin bulunmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir. Davalı M.E.Y.’ın temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 2.2.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
