Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/11993 Esas 2016/8074 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Dava dilekçesinin reddi

Davacının tazminat talebini içeren dava dilekçesinin reddine ilişkin karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan beraat hükmünün temyiz edilmesi nedeniyle kesinleşmediğinden bahisle dava açma şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle dava dilekçesinin reddine dair verilen karar, esas itibariyle davanın reddi olarak değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Temyiz incelemesi sırasında Dairemizce Uyap sistemi üzerinden yapılan incelemede; tazminat talebinin dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 04.06.2014 tarih, 2014/43 Esas – 2014/239 Karar sayılı beraat hükmünün, temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 2016/855 Esas – 2016/545 Karar sayılı kararı ile temyiz talebinin reddine karar verilmesi suretiyle 11.02.2016 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, gerek dava gerekse karar tarihi itibariyle dava açma süresi henüz başlamamış ise de, temyiz incelemesi sırasında tazminat talebinin dayanağı olan beraat hükmünün davacı (sanık) yönünden kesinleşmiş olduğunun anlaşılması nedeniyle, dava açma şartının temyiz aşamasında gerçekleşmiş olması ve davaların en az giderle ve mümkün olan süratle sonuçlandırılmasını yargıya bir görev olarak yükleyen Anayasanın 141/son maddesi hükmü gereğince yargılamaya devamla diğer yasal koşulların varlığı halinde, uğranıldığı iddia edilen maddi ve manevi zararla ilgili olarak hak ve nasafet ilkelerine uygun bir tazminata hükmedilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.