2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5692 Karar No: 2020/3249 Karar Tarihi: 24.02.2020
Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5692 Esas 2020/3249 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi, suça sürüklenen bir çocuk hakkında mala zarar verme, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükmü vermiştir. Mahkemeye yapılan temyiz itirazları incelendiğinde, adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmüne doğrudan hükmedildiği ve bu nedenle temyiz edilemeyeceği kararlaştırılmıştır. Hırsızlık suçu için ise suça sürüklenen çocuğun yüzünü tişörtle gizlemesi sebebiyle 142/2-h-f maddesi yerine 142/2-h maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Tüm delillere ve gerekçeye dayanarak, temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, TCK'nın 142/2-h-f ve 142/2-h maddeleri.
2. Ceza Dairesi 2020/5692 E. , 2020/3249 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince; Suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçunu ayrıca tanınmamak için yüzünü tişörtle gizlemek suretiyle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, hakkında TCK"nın 142/2-h-f maddesi yerine 142/2-h maddesi uyarınca hüküm kurulması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 24.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.