MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 2019/7297 Esasında kayıtlı ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/11/2018 tarihli, 2017/834 Esas ve 2018/1043 Karar sayılı davası ile temyize konu bu dava arasında suç ve sanıklar yönünden fiili, hukuki bağlantı olduğundan birlikte ele alınarak yapılan incelemede;
... Barosuna kayıtlı serbest avukat olarak görev yapan sanığın, vekilliğini üstlendiği katılan aleyhine açılan boşanma davasında katılanın yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat talebinde bulunması üzerine lehine tedbir nafakasına hükmedilmesi sonucunda 27/07/2011 tarihinde davacı vekilinden "ibraname ve alındı belgesine" dayalı olarak yaptığı tahsilatı mal edindiği kabulüyle zimmet suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de; sanığın savunmasında söz konusu parayı katılan ..."e 06/10/2011 tarihinde teslim ettiğini ve karşılığında "ibraname" başlıklı belgeyi imzalatarak aldığını savunması, adı geçen katılanın da soruşturma aşamasında "avukat ... bana bir kağıt uzattı okudum ve imzaladım" şeklindeki beyanı, bu hususta fotokopi olmakla beraber bahse konu ibranameden bir örnek sunulması, sanığın yanında sekreter olarak çalışan tanık ..."ın söz konusu belgenin katılanın kardeşi tanık ... tarafından sanığa ait bürodan alındığına dair beyanı ile bu hususta sanığın hırsızlık ve tehdit suçlarından adı geçen tanık hakkında şikayetçi olmasından sonra inceleme konusu bu dosyaya ilişkin katılan tarafından zimmet iddiası ile savcılığa müracaatta bulunulması hususları ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın yüklenen suçu işlediği hususlarının kuşkulu kaldığı, savunmanın aksine mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği, kuşkudan sanığın yararlanacağı gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, cezasının infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 09/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.