Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/3155 Esas 2018/9335 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 50/1-a, 52/2, 52/4, CMUK 326/son maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılan .... ile yapmış olduğu finansal kiralama sözleşmesi ile 22 Adet M 752-13/KS zincir kesicili 4 iplik overlok, 2 Adet CW562N-02 Bant Reçme, 4 Adet W1562-01/UT Karyoka iplik kesicili etek reçme, 2 Adet W664 karyoka iplik kesicili soldan bıçaklı reçme, 8 AdeT DDL 8700 Juki elektronik düz dikiş panels, 2 Adet DDL 8700 Juki elektronik düz dikiş panelli, 6 Adet overlok zincir kesme sistemi makinelerini kiralamadan doğan kira borcunun ödenmemiş olması nedeniyle, katılan tarafından kendisine noter aracılığıyla gönderilmiş ihtarnamede belirtilen sürelere rağmen suça konu makineleri katılan şirkete iade etmediği, bu şekilde sanığın üzerine atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın kendisine ihtarname tebliğ edilmediğine ilişkin beyanı ve dosya kapsamından; katılan şirketin... Noterliği"nin 12/10/2009 tarih ve 35646 yevmiye numarası ile sanığa keşide edilen ihtarnamenin, sanığa adresten taşınmış olduğu ve açık adresinin bilinmediği şerhi ile tebliğ edilemeyip 14/10/2009 tarihinde iade edilmesi karşısında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun yasal unsurunun oluşmadığı anlaşılmakla; sanığın üzerine atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
Suç tarihinde yürürlükte olan Mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu"ndaki sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu aracı ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin uzlaşmaya tabi 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.