MAHKEMESİ : Kayseri 3. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 24/01/2013
NUMARASI : 2012/532-2013/67

M.. A.. ve A.. G.. ve N.. Y.. aralarındaki tapu iptali ve tescil, katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne, kısmen reddine dair Kayseri 3. Aile Mahkemesi"nden verilen 24.01.2013 gün ve 532/67 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, tarafların 1980 yılında evlendiklerini, S.S.Akbıyık Konut Yapı Kooperatifine 1986 yılında üye olunduğunu, bu kooperatif aracılığı ile edinilen 956 ada parsel üzerindeki nolu bağımsız bölüme ait ödemelerin ortak gelirlerle yapıldığını, taşınmazın edinilmesine vekil edenin katkıda bulunduğunu, ancak taşınmazın muvazaalı olarak diğer davalı N.. Y..’a devredildiğini açıklayarak tapu kaydının iptaliyle davalı eş adına tapuya tesciline, olmadığı takdirde fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere, dava tarihinden geçerli yasal faiziyle birlikte 50.000 TL katkı payı alacağının davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı A.. G.. vekili, davanın yersiz açıldığını kooperatif üyeliğinin davacı tarafından 18.09.1990 tarihinde noterlik sözleşmesiyle vekil edenine devredildiğini, ödemelerin vekil edeni tarafından yapıldığını, diğer davalı N..’den alınan borç karşılığında taşınmazın satıldığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Davalı N.. Y.. ise, bedelini ödeyerek taşınmazı satın aldığını, muvazaa söz konusu olmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece önceki kararda, kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Dairece; kooperatif üyeliği 1990 yılında devredilmiş ise de tarafların öğretmen olduğu, birbirine yakın düzenli gelirleri bulunduğu, ödemelerin birlikte yapıldığı, 743 sayılı TKM.nun 170. maddesi uyarınca davacının katkı payı alacağının belirlenmesi gerektiğine işaret edilerek bozma sevk edilmiştir. Mahkemece, bozmaya uyularak , muvazaaya dayalı tapu iptali ve tescil davasının tefriki ile ayrı esasa kaydına, katkı payı alacağına ilişkin davanın kısmen kabulüne, 4.411,90 TL katkı payı alacağının, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmesi üzerine; hükmün redde ilişkin bölümü davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 15.08.1990 tarihinde evlenmişler, 17.11.2006 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 21.07.2007 tarihinde kesinleşmesi üzerine boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Eşler başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden, evlilik tarihinden 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM.nin 170. maddesi uyarınca eşler arasında mal ayrılığı rejimi, 01.01.2002 tarihinden boşanma davasının açıldığı 17.11.2006 tarihine kadar 4722 sayılı Kanunun 10. maddesi gereğince, TMK."nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. Dava konusu 956 ada parsel üzerindeki 12 nolu bağımsız bölüm, 07.08.1992 tarihinde kat mülkiyeti ve tahsis yoluyla davalı A.. G.. adına tescil edilmiş,29.11.2000 tarihinde satış yoluyla dava dışı Mustafa Mutlu adına tescil edilmiş, 26.12.2000 tarihinde satış yoluyla tekrar davalı A.. G..’e devredilmiş, son olarak 26.10.2007 tarihinde satış yoluyla diğer davalı N.. Y.. adına tescil edilmiştir.
Dava;743 sayılı Kanunun 170.maddesi uyarınca katkı payı alacağı isteğine ilişkindir. Mahkemece, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, bozma gerekleri yerine getirilmediği gibi yapılan araştırma ve inceleme de karar vermeye yeterli değildir. Dosyadaki bilgi ve belgelere, özellikle tanık beyanlarına göre, tarafların öğretmen olduğu, birbirine yakın ve düzenli gelirleri bulunduğu, taşınmazın kooperatif aracılığı ile edinildiği, kooperatif üyeliği davacı M.. adına kayıtlı iken 19.06.1990 tarihinde davalı eş A.. G..’e devredildiği, tarafların kooperatif ödemelerini birlikte yaptıkları, dairenin 1992 yılında teslim edildiği, mahkemece 1992 yılına kadar yapılan ödemeler üzerinden davacının katkı payı alacağı hesaplanarak yazılı şekilde karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, 1992 yılına kadar yapılan ödemeler dikkate alınmış ise de taraf tanıklarının uyumlu beyanlarında, dava konusu taşınmaz 1992 yılında teslim edilmiş ise de teslimden sonra da ödemelerin sürdüğünü, yine ödemelerin birlikte yapıldığını, taşınmazın boşanma tarihine kadar birlikte kullanıldığı bildirilmiştir. Önceki bozma ilamında, kooperatif üyeliği devredildikten sonraki ortak ödemelerin dikkate alınması gerektiğine işaret edilmiş ise de mahkemece sadece devir tarihinden taşınmazın teslim tarihine kadar geçen süre içerisindeki ödemelerin esas alınması ve teslimden sonraki ödemelere davacının katkı sağladığının gözden kaçırılması doğru görülmemiştir.
O halde, önceki bozma ilamı ve dosyadaki bilgi ve belgeler çerçevesinde, dairenin tesliminden sonra tarafların hangi tarihe kadar, ne kadar ödeme yaptıklarının taraflar, kooperatif kayıtları ile diğer bilgi ve belgelerden araştırılmak suretiyle belirlenmesi, süren ödemelere davacının hangi oranda katkı yaptığının saptanması, bozma ilamında açıklanan ilke ve esaslar çerçevesinde davacının katkı payı alacağının tespit edilmesi, ondan sonra uyuşmazlık hakkında bir karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme sonunda eksik araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK.nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK’nun 440/1. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 76,00 TL peşin harcın istek halinde davacıya iadesine 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.