Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık ..."un 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Antalya 1. İcra Ceza Mahkemesinin 29/12/2016 tarihli ve 2016/714 esas, 2016/924 sayılı kararına karşı Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Antalya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 29/03/2017 tarihli ve 2017/85 değişik iş sayılı kararı ile ve sanık müdafii tarafından yapılan itirazın reddine dair mercii Antalya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 06/06/2017 tarihli ve 2017/136 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 28/02/2018 gün ve 94660652-105-07-11868-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/03/2018 gün ve KYB.2018/18683 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği halde, Antalya 16. İcra Müdürlüğünün 2016/4114 sayılı dosyasının incelenmesinde, 06/05/2016 tarihli taahhüt tutanağında belirtilen unsurların ayrıntılı olarak gösterilmediği, anılan taahhütte 90,106,85 Türk Lirası takip sonrası faiz işleyeceğinin belirtilmiş ise de, icra takiplerinin kesinleştiği tarihten taahhüt tarihine kadar işlemiş ve taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığı konusunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi, alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı, ayrıca anılan taahhütte toplam alacak miktarının 375.434,50 Türk lirası kabul edilmiş olmasına rağmen 405.434,50 Türk lirası bakımından ödeme taahhüdünde bulunulduğu, yine sanık müdafii tarafından bahse konu icra dosyasının 28/04/2016 tarihinde yenilenmeden önceki 2013/1572 esasına yapılan 150.504,99 Türk lirası tutarında ödemelerin bahse konu taahhütten düşümünün yapılmadığını belirttiği anlaşılmakla, bahse konu ödemenin yapılıp yapılmadığının da araştırılmadığı, taahhüdün geçerli olmaması karşısında, suçun unsurlarının oluşmadığı, dolayısıyla itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Antalya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 29/03/2017 tarihli ve 2017/85 değişik iş sayılı kararı ile 06/06/2017 tarihli ve 2017/136 değişik iş sayılı kararlarının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 28/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.