MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 53, 58. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis, 2000 TL adli para cezası, haky yoksunuluğu, tekerrür

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ..."nin 8700 TL para ile 2600 TL ve 2615 TL bedelli iki adet senedi Mimarlar Odasındaki ortağı tanık Ercan"a götürmek üzere yanında çalışan katılan ...’ya verdiği, katılan ..."nun yolda yürüdüğü sırada sanığın onun yanına gelerek isminin Hasan olduğunu ve patronu ...’yi kastederek “Nazmi büroda mı” dediği, katılanın da “evet büroda” şeklinde cevap verdiği, sanığın daha sonra mağdura “Nazmi bankaya gelecekti, ne oldu” diyerek ve kendisini ...’nin tanıdığıymış gibi göstererek parayı ve senetleri kendisinin ona götüreceğini söylediği ve numaradan telefonla ... ile görüşüyormuş gibi yaparak katılanda güven sağlayıp aldatarak poşet içindeki para ve zarf içindeki iki senedi aldığı ve katılanın yanından ayrıldığı, katılanın şüphelenerek patronu / diğer katılanı aradığı, ancak dolandırıldığını anladıktan sonra sanığın peşinden koştuğu ancak bulamadığı iddia olunan olayda;
Sanığın savunması, katılanların beyanları, olay yerine yakın bir ATM nin kamerasından elde edilen görüntüler ile sanığın fotoğrafından yapılan teşhisler ve katılan ... ile aynı celsede yer alan sanığın tereddütsüz teşhis işlemi ve tüm dosya kapsamından suçun subuta erdiği anlaşıldığından mahkemenin mahkumiyet kararına ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Her ne kadar TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, hürriyeti bağlayıcı cezanın kanuni sonucu olduğundan, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın tekerrüre esas mahkumiyetinin bulunduğu ancak, kesinleşme tarihine göre yanlış mahkumiyetin tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine "Sanığın Ankara 20.Asliye Ceza Mahkemesinin 3.3.2006 tarih ve 2005/287 esas 2006/159 karar sayılı hükmü ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına," cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/06/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.