3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/19207 Karar No: 2020/3275 Karar Tarihi: 18.02.2020
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19207 Esas 2020/3275 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, bir asliye ceza mahkemesinde kasten yaralamadan mahkum olan bir sanığın temyiz durumunu ele almaktadır. Kararda, savunma hakkının ihlali, eksik iddianame, hesap hatası nedeniyle fazla ceza tayini ve hak yoksunlukları nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmektedir. Kararda ayrıca, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin \"Adil yargılanma hakkı\" başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 193 ve 196. maddelerine muhalefet edildiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri açıklandığı için yeniden açıklanmalarına gerek yoktur.
3. Ceza Dairesi 2019/19207 E. , 2020/3275 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Hüküm tarihinde İskenderun T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanık duruşmaya getirtilmeden ya da SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No: 6694/74, 13/5/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 1/3/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 193 ve 196. maddesine muhalefet edilmesi, 2)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararı uyarınca sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesi gösterilmediği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi, 3)Sanık hakkında TCK"nin 86/1. ve 86/3-e maddeleri uygulanarak verilen hapis cezasının, mağdurun hayati tehlike geçirir nitelikte yaralanması nedeniyle TCK"nin 87/1-d maddesi gereğince bir kat artırımı sırasında hesap hatası yapılarak "2 yıl 12 ay" hapis cezası yerine "3 yıl" hapis cezasına hükmedilmesi ve devamında TCK"nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirimi sırasında, hesap hatası yapılarak "2 yıl 6 ay" hapis cezası yerine "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezasına hükmedilmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini, 4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.