Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16369 Esas 2016/9221 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16369
Karar No: 2016/9221
Karar Tarihi: 20.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/16369 Esas 2016/9221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçunu işlediği gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Temyiz üzerine yapılan incelemede, suçlamada usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı ve diğer temyiz nedenlerinin de yerinde olmadığı anlaşılmıştır. Ancak mahkeme, sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğini göz ardı etmiştir. Ayrıca, yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın hazineye yüklenmesi gerektiği unutulmuştur. Bu nedenlerle, hükmün bozulması gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c ve 2. fıkrası, 3. fıkrası
- CMK'nın 324/4. maddesi
- 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı
- 6183 sayılı Kanun'un 106/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/16369 E. , 2016/9221 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten işlemiş olduğu suçlardan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Yargılama gideri olarak hesaplanan 16,00 TL"nin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek, terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle ve hüküm fıkrasından "4 davetiye gideri 16,00 YTL"nin yargılama giderinin sanıktan hazine adına tahsiline" cümlesinin çıkarılarak yerine "Yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesine" cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.06.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.