Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2747 Esas 2020/2856 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2747
Karar No: 2020/2856

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2747 Esas 2020/2856 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıya koruma ve güvenlik hizmeti vermiş ve primlerden %5'lik indirimden faydalanmıştır. Ancak davalı, hak edişlerinde %5'lik indirim bedelini kesip müvekkiline ödemiştir. Davacı, bu kesintinin hukuka aykırı olduğunu ve kesilen toplam tutarın yasal faizi ile tahsil edilmesi gerektiğini ileri sürerek dava açmıştır. Mahkeme davanın kabulüne karar vermiş ancak davalı, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi'ne temyiz başvurusunda bulunmuştur. Daire, davanın reddine karar vermiştir. Karar, temyiz edilince Yargıtay 23. Hukuk Dairesi, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararını onamıştır.
5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu'nun 81. maddesi uyarınca işsizlikle mücadele kapsamında özel sektör işverenlerinin malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına ödediği primlerden, işveren hissesinin %5'lik kısmına isabet eden tutarın Hazine desteği olarak karşılanacağı hükme bağlanmıştır. 5763 Sayılı İş Kanunu, işverenlerin bu primden %5'lik indirim sağlamasına olanak tanımıştır.
23. Hukuk Dairesi         2017/2747 E.  ,  2020/2856 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Soma 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasındaki sözleşmeye dayalı olarak davalı müvekkiline Koruma ve Güvenlik Hizmeti verdiğini, 26/05/2008 tarih ve 26887 sayılı Resmi Gazete"de yayılmlanan 5763 sayılı İş Kanunu ve değişikliği ile özel sektör işverenlerinin ödeyecekleri malullük, yaşlılık ve ölüm sigortası priminden işverene ait olan kısımdan beş puanlık indirim sağlandığını, müvekkilinin yasa hükümlerine göre %5 lik indirimden faydalanarak prim ödemelerini gerçekleştirdiğini ancak davalı idarenini hakediş ödemelerindeki %5 lik indirim bedelini hakediş tutarını keserek müvekkiline ödediğini ileri sürerek; kesintinin hukuka aykırı olması sebebiyle kesilen toplam 63.700,00 TL %5 prim tutarının kesinti tarihlerinden işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece taraflar arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesi, teknik şartname ve hizmet işleri genel şartnamesi ile, 15.5.2008 tarih ve 5763 Sayılı Kanunun 24. maddesiyle, 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel sağlık Sigortası Kanununun 81. maddesinin 1. fıkrasına eklenen ( ı ) bendinde; işsizlikle mücadele kapsamında; özel sektör işverenlerinin malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primlerinden, işveren hissesinin 5 puanlık kısmına isabet eden tutarın Hazine desteği olarak karşılanacağı hükmü birlikte değerlendirildiğinde, işsizlikle mücadele şeklinde özetlenen yasal düzenlemenin amacı nazara alındığında, davacının hak edişlerinde yapılan kesintinin hukuka uygun olmadığı, 2010 yılı 10.ayına ait hak edişinden 12.659,24-TL, 2010 yılı 11. Ayına hak edişinden 13.786,67-TL, 2010 yılı 12.ayına ait hak edişinden 12.064,95-TL, 2011 yılı 1.ayına ait hak edişinden 12.818,69-TL, 2011 yılı 2.ayına ait hak edişinden 12.377,11-TL, kesinti yapıldığı, yapılan bu kesintilerin haksız olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince incelenmiş 2017/323 Esas 2017/690 Karar sayılı ilamı ile yerinde görülmeyen istinaf başvurusunun HMK. 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınması gereken harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 16.09.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.