Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1146 Esas 2020/2122 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1146
Karar No: 2020/2122
Karar Tarihi: 05.05.2020

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1146 Esas 2020/2122 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğa yönelik cinsel taciz suçlamasıyla ilgili olarak, mahkemenin açıklanmasının geri bırakıldığı kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun unsuru içinde kaldığını ve dolayısıyla atılı suçtan hüküm kurulmasına yer olmadığına dair hüküm verilmesi gerektiğine karar vermiştir. Ancak verilen beraat kararının hatalı olduğu belirtilerek kararın bozulması istenmiştir. Yapılan incelemede, kararın temyiz edilmesine ilişkin kanun maddelerinin içinde yer almadığı belirtilerek dosyanın mahkemesine iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2017/1146 E. , 2020/2122 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Atılı suçtan hüküm kurulmasına yer olmadığına

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında yapılan yargılama sonucunda cinsel taciz suçundan beraatine dair kurulan hükmün temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 21.06.2016 gün ve 2015/4202 Esas, 2016/6181 Karar sayılı ilamıyla eylemin kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun unsuru içinde kalıp, mahkemece bu suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle cinsel taciz suçundan açılan kamu davasıyla ilgili hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde beraat hükmü kurulmasının hatalı olduğundan bahisle bozulmasının ardından mahkemece atılı suçtan hüküm kurulmasına yer olmadığına dair verilen karar temyiz edilmiş ise de, anılan kararın 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinde sınırlı sayıda düzenlenip temyizi mümkün olan hükümler arasında yer almaması karşısında, esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine İADESİNE, 05.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.