Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5735 Esas 2020/3246 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5735
Karar No: 2020/3246
Karar Tarihi: 24.02.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5735 Esas 2020/3246 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, suça sürüklenen çocuk, hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları incelenerek suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteği reddedilmiştir. Suça sürüklenen çocuk hakkındaki hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemi ise reddedilerek hüküm istem gibi onanmıştır. Ancak, suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde, adli para cezasının hapse çevrileceği şeklinde ihtarat yapılmış ancak 5275 sayılı Kanun’un 106/4. maddesi gereği çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu cezanın hapse çevrilemeyeceği unutulmuştur. Bu nedenle bu bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması gerekmektedir. Kararda belirtilen kanun maddeleri; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/4. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2020/5735 E. , 2020/3246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5275 sayılı Kanun’un 106/4. maddesi gereğince “çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez” hükmü gözetilmeden, suça sürüklenen çocuğun adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde ihtarat yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” bölümünün hüküm fıkrasından çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.