Danıştay 11. Daire 1996/4409 Esas 1997/3109 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1996/4409
Karar No : 1997/3109

Temyiz İsteminde Bulunan : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
Karşı Taraf : ... İnş. Tic. ve San. A.Ş.
İstemin Özeti : Yükümlü şirketin 1994/Kasım dönemine ait katma değer vergisi borcunu vadesinde ödememesi nedeniyle adına 80.430.000.- lira gecikme zammını içeren 14.6.1995 gün ve … sayılı ödeme emri düzenlenmiştir. .... Vergi Mahkemesi ... gün ve E:..., K:... sayılı kararıyla, davacı şirketin 26.12.1994 tarihinde 1994/Kasım dönemine ilişkin katma değer vergisi borcunu, 1994/Temmuz, Ağustos ve Ekim dönemlerinde doğan katma değer vergisi alacağına mahsup edilmesi talebinde bulunduğu, davalı idarenin davacının mahsup talebini ve mahsubu istenilen alacağını yerinde bulduğu, ancak mahsup işleminin yapılması için bazı belgelerin eksik olması ve bu belgelerin sonradan ibraz edilmesi nedeniyle mahsup işleminin 3.2.1995 tarihinde yapılmış olmasının, davacı şirketin mahsup talep tarihi itibarıyla alacağının olmadığı sonucunu doğurmayacağı, buna göre yükümlü şirketin vergi dairesine olan borcunu, yine vergi dairesinden olan alacağına mahsubunu talep ettiği tarihte ödemiş olacağından, bu borç için hesaplanan gecikme zammının dava konusu ödeme emri ile istenilip, tahsil edilmesinde hukuki isabet bulunmadığı gerekçesiyle ödeme emri iptal edilerek, tahsil edilen sözkonusu gecikme zammının davacıya iadesine karar verilmiştir. Vergi dairesince, davacı kurumun katma değer vergisi alacağının mahsup talep tarihi itibarıyla muaccel hale gelmediği, zira bu tarihte mahsup işleminin yapılması için gereken diğer belgelerin ibraz edilmediği, bu nedenle mahsubu talep edilen vergi borcunun vade tarihinden mahsup işleminin gerçekleştirildiği tarihe kadar geçen süre için gecikme zammı hesaplanıp tahsil edilmesinin yasal olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Savcısı …'nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'un Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine... Vergi Mahkemesinin ... gün ve E:..., K:... sayılı kararının onanmasına 25.9.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.