Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1945 Esas 2021/4968 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1945
Karar No: 2021/4968
Karar Tarihi: 16.06.2021

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1945 Esas 2021/4968 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Minibüs şoförü, 130 promil alkollüyken aydınlatması olmayan bir yolda yola çıkan yaya ile çarpışarak ölümüne neden oldu. Sanık tali kusurlu bulunarak TCK'nın 85/1, 22/3, 62/1 maddelerine göre mahkum edildi. Ancak, temyiz itirazları sonucunda Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2009/9-62-191 sayılı kararı doğrultusunda temel cezanın belirlenmesinde \"failin güttüğü amaç ve saiki\" gerekçesine dayanılamayacağına dikkat çekildi. Bu nedenle, hüküm 321. madde uyarınca bozuldu ancak yeniden yargılamayı gerektirmedi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri TCK'nın 85/1, 22/3 ve 62/1 maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2021/1945 E. , 2021/4968 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki minibüs ile olaydan iki saat sonra alınan alkol raporunda 100 promil alkollü olarak (olay anında 130 promil alkollü), gece 04:00 sıralarında, aydınlatma olmayan yolda, sağ taraftan yola giren yayaya çarpığı, çarpmanın hızı ile ölenin bacağının kopmasına ve ölüme neden olduğu olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sanığın tali kusurlu olduğuna ve kazanın alkolün etkisi ile meydana gelmediğine, cezanın fazla olduğuna; katılanlar vekilinin ise sanığın olay yerinden kaçtığına ve takdiri indirim maddesini hakketmediğine, hızlı araç kullandığına, cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. bendinde yer alan “failin güttüğü amaç, suç kastının yoğunluğu” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.