Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5272 Esas 2022/6381 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2019/5272
Karar No: 2022/6381
Karar Tarihi: 13.04.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5272 Esas 2022/6381 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmü, doğrudan MERNİS adresine yapılan usulsüz tebliğ nedeniyle kaldırılarak yeniden incelendi. Yargılama sürecinde ileri sürülen iddia ve savunma konuları gerekçeli kararda tartışıldı ve hukuka uygun delillerle suçun ustalıkla işlendiği tespit edildi. TCK'nin 53. maddesi uygulanırken Anayasa Mahkemesinin 2015 tarihli iptal kararı dikkate alınması gerektiği bildirilmiştir. Sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri kabul edilmeyerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 53. maddesi ve Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi kararda geçmektedir."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün, sorgusunda bildirdiği adrese tebliğe çıkarılmadan doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu, bu nedenle sanık ve müdafisinin öğrenme üzerine yaptıkları temyiz istemlerinin süresinde olduğu belirlenip, Mahkemenin 26.11.2014 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 13.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
