MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların müvekkilinin önceki dönemde yönetim kurulu üyeleri olduklarını, görev yaptıkları dönemlerde usulsüzlüklerinin tespit edildiğini, belgeye dayanmayan harcamaların belirlendiğini, 2000 yılı ve onu takip eden genel kurullarda huzur hakkı ödenmesi kararı olmadan davalı ..."in personel ücret bordrosuna dahil edilerek kendisine asgari ücret üzerinden ödeme yapıldığını, önceki dönemde huzur hakkı ödenmesine rağmen bu davalıyla ilgili olarak geriye dönük Bağ-Kur prim borcunun yine kooperatif hesabından ödendiğini, dayanaksız şekilde davalı kooperatif başkanına benzin parası adı altında ödeme yapıldığını, müvekkilinin işçilerinden bazılarına aldığı ücret dışında ayrıca ücret ödendiğini, temsil görevleri sona ermesine rağmen daha sonra hesaptan para çektiklerini, çek düzenlediklerini, bu şekilde zarara sebebiyet verdiklerini ileri sürerek, ıslahla birlikte, toplam 47.526.00 TL"nın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 28.621.07 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalılardan tahsiline dair verilen karar, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nin 29.03.2010 tarih ve 3268 E, 3435 K. sayılı bozma, 28.10.2010 tarih ve 7978 E, 10945 K sayılı karar düzeltme ilamı ile, kooperatifin ulaşım hizmetlerinin nasıl yapıldığı üzerinde durulup, bu yönde başka bir karar olup olmadığı araştırılıp, yoksa mutat giderin ne kadar olacağı tespit edilip, bu giderden davalı yönetim kurulu başkanın sorumlu olmayacağı, ödenen akaryakıt bedelinden mahsubunun gerekeceği hususunun değerlendirilmesi gerektiği, ayrıca davalı vekilinin, makbuz içeriklerinin doğru olduğu, SSK mevzuatı gereği asgari ücret bordrosu düzenlendiği, gerçekte asgari ücretin işçilere ödenmediği, başka bir anlatımla mükerrer ödeme bulunmadığı savunması üzerinde durulup, kooperatifin defter ve kayıtları ile gerektiğinde kasa durumu incelenerek dava dışı işçilere iki ayrı ödeme yapılıp yapılmadığı hususunun duraksamaya neden olmayacak şekilde açıklığa kavuşturulmadan
eksik incelemeye dayalı hüküm kurulmasının yanlış olduğu, davalı yönetim kurulu üyelerine ödenen huzur hakkı adı altındaki ödemelerin, ödendiği tarih itibariyle münasip bir ücret olup olmadığı belirlenerek, ancak uygun miktarda ücreti aşan ödemelerin davalı taraftan tahsili gerekirken, bu konuda bir değerlendirme yapılmamasının doğru olmadığı belirtilerek bozulması üzerine, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; kooperatif başkanının SSK"lı olması nedeni ile yapılan SSK ve vergi ödemeleri ile ödenen ücretin brüt tutarı olan 11.095,61 TL"nin o dönemdeki huzur hakkı olarak kabulü gerektiği, 7.924,96 TL"lik benzin masrafının kooperatifin işleri için kullanıldığı, kooperatif bordrosunda kayıtlı işçilere yaptıkları ek işler nedeni ile bordro harici her ne ad altında olursa olsun ücret veya başka bir isimle para ödenemeyeceği, bu nedenle bordro harici olarak ödenmiş olan ve bilirkişi raporları ile de sabit olan 8.506,50 TL"nin davalılardan tahsili gerektiği,kooperatif başkanına Bağ-Kur primi olarak ödenen 1.094,00 TL"nin şahsi sorumluluk, mükellefiyet neticesi olarak ortaya çıkması nedeni ile kooperatiften karşılanmasının yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 9.600,50 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Dava, kooperatif eski yöneticilerinin sorumluluğuna dayalı tazminatın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, kooperatif işçisi olarak çalışan işçilere bordro haricinde mükerrer ödeme yapıldığı gerekçesiyle bu kaleme isabet eden 8.506,50 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir. Davalı tarafça, işçilere ek ödeme yapılmadığı, işçi bordrolarının kasa çıkışı yapılmadığı savunularak bilirkişi raporuna itiraz edilmiş ise de, mahkemece, talimat yoluyla alınan ek rapor, bu yönde davalı itirazlarını karşılar nitelikte değildir. Mahkemece, kooperatif defter, kayıt ve belgeleri, kasa durumu incelenerek, işçilere hem bordro hem de gider makbuzu üzerinden ödeme yapılıp yapılmadığı, ödemelerle ilgili kasa çıkışı olup olmadığı hususlarında, davalıların itirazlarını karşılar nitelikte ayrıntılı, gerekçeli, denetime elverişli ek rapor alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalılar yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararı tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28.11.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.