MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 25. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19.12.2012 tarih ve 2012/108-2012/289 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan sözleşme kapsamında davalının yükümlülüğünü yerine getirmemesi nedeniyle icra takipleri başlatıldığını, her iki takibe davalının itiraz etmesi nedeniyle itirazın iptali davaları açıldığını, davaların kabul ile sonuçlandığını ve ilamların icra dosyalarında infaz edildiğini, müvekkili tarafından başlatılan her iki takipte de fazlaya ilişkin haklar saklı tutulmak kaydıyla yasal faizin istendiğini ve davalı tarafça da bu ilamlara göre yasal faizin ödendiğini, ancak kararların gerekçesinde, alacağa avans faizinin işletilmesi gerektiğinin açıklandığını ileri sürerek, davalı tarafa ödenen yasal faiz ile avans faizi arasındaki fark tutarındaki işlemiş faiz alacağından, şimdilik 10.000,00 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın kesin hüküm nedeniyle reddi gerektiğini, davanın zaman aşımına uğradığını, davanın HMK 107. maddesinde tanımlanan belirsiz alacak davası olarak nitelendirilemeyeceğini, bakiye hesap alacağının hesaplanabilir nitelikte olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının taraflar arasındaki sözleşmeden kaynaklanan alacağın tahsili amacıyla yaptığı icra takiplerinde, yasal faiz isteminde bulunmuş olmakla, faiz bakımından seçim hakkını kullanmış bulunduğundan, artık yasal faiz istedikten ve buna göre verilen kararların kesinleşmesinden sonra daha yüksek olan avans faizi oranları ile ödenmiş olan yasal faiz arasındaki oran farkına göre oluşan faiz alacağı isteminde bulunmasının mümkün bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava, 6102 sayılı HMK"nın 107. maddesi uyarınca belirsiz alacak davası olarak açılmış ve mahkemece yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir. Davacının alacak miktarının tam ve kesin olarak belirlenebilir olması karşısında davanın esastan görülmesi mümkün olmadığından davanın bu gerekçe ile reddi gerekip, yazılı gerekçeyle reddi doğru değil ise de, sonucu itibari ile doğru olan ret kararının HUMK 437/7. maddesi gereğince açıklanan bu gerekçe ile onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2- Davalının temyizine gelince; (1) numaralı bentte Dairemizin gerekçesi değiştirilerek onama kararının mahiyeti ve dava ön şartları yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesi halinde, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 7/2. maddesi uyarınca gösterilen dava değeri üzerinden maktu vekalet ücretini geçmemek üzere nispi vekalet ücretine hükmedilecek olunmasına göre, hükmedilen vekalet ücretinin miktarına etkili olmayan, yerinde görülmeyen, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün değişik gerekçe ile ONANMASINA, (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, taraflardan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 16.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.