Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/17252 Esas 2013/14800 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
İHBAR OLUNAN : ....

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... aleyhine 22/05/2009 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ..."ün aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılardan ..."ün diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazası nedeni ile yaralanmadan dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece; istemin bir bölümü kabul edilmiş, karar; davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların kusuru ile neden olduğu trafik kazasında yararlanmasından dolayı maddi ve manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur. Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalı sürücü ..."ün %25, diğer davalı sürücü ..."ün %75 kusuru ile neden oldukları trafik kazasında davacının yaralandığı benimsenerek davacı yararına 30.000,00 TL manevi tazminat ödetilmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, dava konusu olayla ilgili devam etmekte olan soruşturma sırasında alınan ...tarafından tanzim edilen 21/01/2009 tarihli geçici doktor raporuna göre; davacının hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı saptanmıştır.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
-...

Davaya konu olayda, olay tarihi, yaralanma derecesi ile yukarıda gösterilen ilkeler göz önünde tutulduğunda takdir olunan manevi tazminat miktarı fazladır. Davacı için daha alt düzeyde bir miktar manevi tazminat takdir edilmesi gerekir. Karar, açıklanan nedenle yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalılardan ... yararına BOZULMASINA; öteki temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/09/2013 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

(M)







KARŞI OY YAZISI

Manevi tazminatı belirlemek, miktar olarak saptamak yetkisi ilk derece yargıcınındır. Kusur durumu, olay oluşum ve sonucu ve zararın somut biçimi itibariyle moral onarmasını sağlamak üzere manevi tazminata hükmedilir.
Ayrıca "Telafi Görüşü"ne göre manevi tazminatın cezai niteliği de söz konusudur.
Her iki açıdan bakıldığında ilk derece mahkemesinin takdirinde hukuka aykırılık görmemekteyim.
Çoğunluğun görüşüne o nedenle katılmıyorum. 24/09/2013