MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26.02.2013 tarih ve 2010/1163-2013/123 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin imal etmiş olduğu plastik temizlik kovalarının tasarımlarını TPE nezdinde 2004/03182 ve 2006/03810 tasarım tescil numaraları ile tescillendirdiğini, davalı şirketin müvekkilinin tasarımını taklit etmek suretiyle üretmiş olduğu plastik temizlik kovasının tasarımı için başvurusundaki 1.sıradaki tasarımına itiraz ettiğini, müvekkili şirketin bu itirazının YİDK tarafından reddedildiğini, bunun üzerine müvekkili şirketin TPE YİDK kararının iptali için açtıkları davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 2009/64 Esas 2010/198 Karar sayılı ilamı ile davalı şirkete ait 2007/05942 numaralı tasarımın müvekkili şirkete ait 2004/03182 ve 2006/03810 tescil numaralı tasarımlar karşısında yenilik ve ayırt edicilik niteliğine sahip olmadığı gerekçesi ile YİDK kararının iptaline karar verildiğini, müvekkili şirketin tasarımları ile davalının tasarımlarının ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğunu ileri sürerek, davalı şirketin 2007/05942 tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili firmanın üretmiş olduğu endüstriyel tasarımın tamamen özgün ve yenilikçi bir ürün olup, davacının tescilini yaptırmış olduğu ürünle hiçbir benzerlik taşımadığını, yenilik ve ayırt edici özelliği bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında görülen ve kesinleşen Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 2009/64 Esas 2010/198 Karar sayılı dosyasında dava konusu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik niteliklerine sahip olmadığının sabit olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 16.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.