MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 35, 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılanın evine gelerek kendisini... olarak tanıttığı dini kitap sattığını söyleyerek katılandan 10 TL ve evde bulunan gömleği almak suretiyle haksız menfaat temin ettiğine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Suçun tamamlandığı ve TCK"nın 35. maddesi gereğince teşebbüs hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın savunmaları, katılanın ve tanıkların beyanları, teşhis tutanağı ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; mahkemece sanığın atılı suçu işlediğine dair vermiş olduğu mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlemediğine dair temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.