MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderlerinden kaynaklanan 75.571,45 TL alacağın sarf tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalılardan ..."in... Okulu öğrencisi iken 08.08.2009 tarihinde başarısızlık nedeniyle okulla ilişiğinin kesildiğini belirterek, davalıya eğitimi boyunca yapılan 75.571,45 TL masrafın sarf tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş; alınan bilirkişi raporunda "6000 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu Ve Yargılama Usulü Kanunu İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun" ve "6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un geçici 1. maddesinin 2. fıkrası" uyarınca davalıların borcu belirlenmiş ve mahkemece bu rapor doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Davalıların borcu yargılama sırasında yürürlüğe giren yasa hükümlerine göre yeniden belirlenmiş olduğundan; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre belirlenmesi gerekir. Mahkemece, dava tarihi itibariyle yürürlükte olmayan 6353 Sayılı Kanun hükümleri nazara alınmaksızın davacının talep edebileceği alacak üzerinden vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin hesaplandığı belirtilmiş ise de; dava tarihi olan 27.01.2010 tarihinde, 6000 Sayılı Yasa"nın da yürürlükte olmadığı, yargılama sırasında 30.06.2010 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiği hususu gözetilmemiştir. Bu nedenle mahkemece, 6000 Sayılı Yasa ve 6353 Sayılı Yasa yürürlüğe girmemiş olsaydı davaya konu asıl alacağın red ve kabul edilecek miktarları bilirkişiye hesap ettirilip bu miktarlar üzerinden davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.