MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Tebliğname tarihinin 28.06.2014 tarihinden önce olduğu anlaşılarak yapılan incelemede; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde “ ... mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmü, 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde ise “Ceza Dairesinde, Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamenin sevk maddesi her ne kadar TCK.nun 202/2 maddesi olarak gösterilmiş ise de; anlatım resmi belgede sahtecilik suçuna yönelik olup, resmi belgede sahtecilik suçundan dava açılmış olmasına, temyizin kapsamına, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (23.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin (GÖREVSİZLİĞİNE), görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"na gönderilmesine, 29.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.