3. Ceza Dairesi Esas No: 2020/40 Karar No: 2020/3252 Karar Tarihi: 18.02.2020
Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/40 Esas 2020/3252 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadaki sanığın, mağdurun beyanı ve doktor raporundaki bulgulara rağmen basit yaralama suçundan beraat kararı verilmiştir. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin itirazı sonucunda yapılan incelemeler sonucunda hüküm bozulmuştur. Temyiz istemine ilişkin olarak mağdurun vekilinin temyize hak ve yetkisi olmadığına dair karar verilmiştir. Hüküm, \"6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun\"un 20/2, 5271 sayılı CMK'nin 237/2 ve 260, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321. maddelerine uygun olarak değerlendirilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2020/40 E. , 2020/3252 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Basit yaralama HÜKÜMLER : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun"un 20/2. maddesi uyarınca, sanıklar hakkında mağdur oğlunu basit yaralama suçundan açılan kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının yokluğunda verilen hükmün tebliği üzerine, vekilinin hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 237/2. ve 260. maddeleri uyarınca Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının kamu davasına katılan olarak, vekilinin ise katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede; 1)Mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; Şikayet ve şikayetten vazgeçme haklarının şahsa sıkı sıkıya bağlı haklardan olduğu, 15 yaşından küçük mağdurun kanuni temsilcisi aracılığıyla bu hakları kullanabileceği, mağdurun kanuni temsilcisi olan annesi ve babasının bu dosyada sanık olmaları nedeniyle, mağdura İnegöl Sulh Hukuk Mahkemesinin 02.05.2019 tarih ve 2018/1234 Esas-2019/607 Karar sayılı kararı ile kayyım atandığı, kayyıma gerekçeli kararın tebliğ edildiği, ancak kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.05.2014 tarihli ve 2013/287 Esas - 2014/273 Karar sayılı kararında da belirtildiği şekilde, mağdura 5271 sayılı CMK"nin 234/2. maddesi uyarınca atanan zorunlu vekil ile 15 yaşından küçük mağdurun kanuni temsilcisinin iradelerinin çelişmesi halinde mağdurun kanuni temsilcisinin iradesine üstünlük tanınması gerektiğinden, mağdur vekilinin temyize hak ve yetkisi bulunmaması nedeniyle temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2)Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin sanık ... hakkındaki temyiz isteminin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 3)Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin sanık ... hakkındaki temyiz isteminin incelenmesinde; Oluşa, tüm dosya kapsamına, sanığın mağdura tokat attığına dair ikrar içeren savunmasına, mağdurun sanığın kendisine tokat attığına dair beyanına ve mağdurun doktor raporundaki bulgulara göre, sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle beraatine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.