MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 34. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21.02.2013 tarih ve 2012/58-2013/35 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Tekirdağ Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğü"nün Artech Kaynak Elektrotları ve Telleri San. A.Ş"den olan gümrük alacaklarının teminatı olmak üzere 16.07.1999 tarih ve 10014/388 sayılı 19.500,00 TL bedelli kesin ve süresiz teminat mektubunun davalı tarafından düzenlendiğini, mükellef şirketin açtığı davaların müvekkili lehine sonuçlanması üzerine ödemesi gereken gümrük vergileri toplamının 179.873,00 TL bulduğunu, bankanın KKDF ve KKDF cezai faizi olan bakiyesinin ödenmeyeceğini bildirerek alacağın 91.755,00 TL"sini ödediğini, anılan vergi ve faizler de dahil olmak üzere tüm idare alacağının ödenmesi gerektiğini ileri sürerek 88.117,92 TL"nin davalıdan avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, teminat mektubunda KDV tutarı 19.500,00 TL ana para, kanuni faiz ve gecikme zammına teminat verildiğini, metinde hiç bir şekilde KKDF ve faizinden bahsedilmediğini, mektubun metni bu kadar açıkken gümrük idaresi alacağı ifadesinin geniş yorumlanarak tüm alacağın müvekkilinden istenemeyeceğini, Hukuk Genel Kurulu kararına göre teminat metubunda yazan riskin yorum yoluyla değiştirilemeyeceği, KDV için hesaplanan yasal faiziyle birlikte yaptıkları ödeme ile borcun sona erdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; teminat mektubu içeriğinde davalı bankanın KDV yönünden taahhüdü bulunduğu, KKDF ve KKDF cezai faizi yönünden taahhütünün olmadığı, teminat mektubunda yazılı riskin yorum yoluyla değiştirilip genişletilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı harçtan muaf olduğundan dolayı, harç alınmasına mahal olmadığına, 16.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.